Wybrane pasożyty wewnętrzne o potencjale zoonotycznym spotykane u psów i kotów. Cz. II. Tasiemce i nicienie
Tasiemce Echinococcus spp.
Etiologia
Rodzaj Echinococcus spp. obejmuje kilka gatunków i genotypów tasiemców o potencjale zoonotycznym. Dorosłe stadia występują w jelitach psowatych i kotowatych. Etapy larwalne rozwijają się w tkankach różnych narządów u różnych ssaków, w tym człowieka, jako niespecyficznych gospodarzy. Bąblowica jednojamowa w Europie jest wywoływana przez E. granulosus sensu stricto. Ma on ogromne znaczenie jako pasożyt o potencjale zoonotycznym. Bąblowica wielojamowa wywołana przez Echinococcus multilocularis jest jedną z najbardziej patogennych chorób odzwierzęcych w Europie i jeśli nie jest leczona, prowadzi do śmierci (37).
Cykl rozwojowy
E. granulosus jest przenoszony głównie w cyklu pies − owca w regionach pasterskich, jednakże mogą być zaangażowani inni potencjalni gospodarze pośredni.
Echinococcus multilocularis utrzymuje się w środowisku leśnym, głównie przez lisy jako żywicieli ostatecznych i małe ssaki jako żywicieli pośrednich. Ostatecznymi żywicielami E. multilocularis o wysokim potencjale reprodukcyjnym są przede wszystkim: lis, jenot, wilk i pies domowy. Zdarza się, że E. multilocularis może również bytować w jelitach kotów. Wprawdzie koty są bardziej narażone na zarażenie E. multilocularis niż psy, ich znaczenie w przenoszeniu tego pasożyta jest marginalne z uwagi na niską liczbę wydalanych jaj. W tym przypadku psy odgrywają ważną rolę w przenoszeniu pasożyta na człowieka.
Proglotydy E. granulosus uwalniają jaja (są inwazyjne od razu po uwolnieniu) wraz [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
