Larwy tetrathyridium tasiemca Mesocestoides spp.
Badanie larwy tetrathyridium tasiemca Mesocestoides spp.
Celem badań było określenie przydatności badania histopatologicznego w diagnostyce formy larwalnej tetrathyridium tasiemca Mesocestoides spp.
Materiał i metody
Materiałem do badań były formy larwalne izolowane z:
- jamy otrzewnowej psa,
- nornic rudych (Myodes glareolus),
- jam opłucnowych wiewiórki pospolitej (Sciurus vulgaris)
- oraz wycinki guzów krezki jelitowej muflona (Ovis aries musimon), z których po odwapnieniu wykonano preparaty histopatologiczne, barwione metodą hematoksylina Delafielda – eozyna (H-E).
Wyniki i omówienie
Wyjaśnienie obecności form larwalnych larw tetrathyridium tasiemca Mesocestoides spp. nie jest sprawą łatwą. Wysoce prawdopodobne jest, że ww. zwierzęta zaraziły się poprzez spożycie cysticerkoidu obecnego w jamie ciała żywiciela pośredniego, jakim jest mechowiec (Oribatida, podgromada: roztocza). Przypuszczalnie w przypadku muflona i wiewiórki cysticercoid został połknięty razem z mechowcem, a następnie wniknął do naczyń krwionośnych bądź limfatycznych i umiejscowił się w krezce u muflona, a w przypadku wiewiórki – w jamach opłucnowych.
Z czasem larwy w krezce muflona uległy obumarciu i wysyceniu solami wapnia. Podobnie pies mógł zostać zarażony, zjadając mechowca z cysticerkoidami lub obecnego tetrathyridium w jamach ciała gryzonia, ptaka czy płaza. Forma larwalna tasiemca aktywnie przedostała się przez ścianę jelita do światła jamy otrzewnowej i uległa namnożeniu przez podział podłużny. W podobny [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
