Ostry brzuch

Diagnostyka

Na podstawie historii choroby pacjenta, badania klinicznego, badania krwi, badań obrazowych i badania płynów prawie zawsze można postawić rozpoznanie wstępne.

Wywiad i badanie kliniczne

W większości przypadków ani wywiad, ani badanie kliniczne nie dostarczą szczegółowych informacji na temat przyczyny i niezbędnej terapii. Wyniki badania palpacyjnego takie jak guzy, ciała obce, duży pęcherz moczowy, bolesne lub zmienione nerki i nagromadzenie płynu pomagają zaplanować kolejne działania diagnostyczne.

Badania laboratoryjne

Ponieważ może to dotyczyć każdego narządu jamy brzusznej, a procesy zapalne często stanowią część procesu chorobowego, zaleca się wykonanie pełnego badania morfologicznego krwi z rozmazem i profilu biochemicznego surowicy. W stanie ostrym wiele wartości często nadal znajduje się w prawidłowym zakresie lub uniemożliwiają one postawienie jednoznacznego rozpoznania, niemniej wykorzystuje się je do interpretacji w badaniach kontrolnych, W niemal wszystkich przypadkach ostrego brzucha neutrofilia z przesunięciem w lewo jest widoczna z powodu aktywacji mediatorów stanu zapalnego, W stanach nagłych (laboratorium wewnętrzne) należy oznaczyć hematokryt, białko całkowite, mocznik i/lub kreatyninę, glukozę i potas. W przypadku azotemii, jeśli to możliwe, należy zebrać mocz i zbadać go przed rozpoczęciem płynoterapii.

Izostenuryczny mocz (ciężar właściwy 1008-1018) wskazuje na niewydolność nerek, podczas gdy mocz kotów z azotemią przednerkową (odwodnienie) ma ciężar właściwy od 1030 do >1065. Stężenia białka i albumin w surowicy są często prawidłowe lub podwyższone z powodu odwodnienia i po zakończeniu wlewu należy je sprawdzić. Zwłaszcza u pacjentów z problemami żołądkowo-jelitowymi stężenie albumin po terapii przeciwwstrząsowej często obniża się tak bardzo, że nie można być pewnym utrzymania ciśnienia onkotycznego. Jeśli występuje krwawienie do jamy brzusznej (u kotów zdarza się to rzadko), kiedy nie znamy przyczyny uraz...