Ornithonyssus bacoti (tropikalny roztocz szczurów) – pasożyt nie tylko zwierząt
Ornithonyssus bacoti, ektopasożyt nazywany popularnie tropikalnym roztoczem szczurów, jest roztoczem odżywiającym się krwią. O. bacoti występuje na terenach z klimatem umiarkowanym, jak i tropikalnych, na wszystkich kontynentach – z wyjątkiem Arktyki i Antarktydy.
Ornithonyssus bacoti najczęściej spotykana się na szczurach (Rattus rattus i Rattus norvegicus) i dzikich gryzoniach, jednakże w przypadku ich braku może również pasożytować na małych ssakach, takich jak myszy laboratoryjne, inne małe zwierzęta trzymane w domach, np. chomiki, myszoskoczki, oraz na ludziach (3, 5).
Pierwsze doniesienia na temat Ornithonyssus bacoti pochodzą z początków XX wieku. Po raz pierwszy opisano przypadek wystąpienia tego roztocza w Australii w roku 1913. Kolejne doniesienia pochodzą ze Stanów Zjednoczonych (rok 1923) oraz z Niemiec (rok 1931) (1, 2). We wszystkich tych krajach rozpoznano pasożyta nie u zwierzęcia, ale po tym, jak objawy jego pasożytowania wystąpiły u ludzi. Potwierdzenie diagnozy odbywa się poprzez identyfikację pasożyta, który poszukiwany jest nie na zwierzęciu, ale w jego otoczeniu. W Polsce doniesienia na temat Ornithonyssus bacoti pochodzą z 1981 roku, kiedy to opisano jego występowanie na myszoskoczce alegierskiej (Meriones libycus Lichtenstein) w Poznaniu (5).
Do rozprzestrzeniania Ornithonyssus bacoti przyczynia się sprzedaż i dystrybucja małych gryzoni bez eliminacji pasożytów zewnętrznych, jak również ściółka, pasza oraz klatki pochodzące z zainfekowanej hodowli. Ponadto koty wychodzące, które schwytają zakażone gryzonie, również mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się tych pasożytów na właścicieli (7). Poza żywicielem roztocz ten może przeżyć przez [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
