Oparzenia u psów i kotów

Jednym z bardziej dotkliwych i bolesnych urazów, z jakimi w życiu codziennym mogą się zetknąć psy i koty, są oparzenia. Problem jest o tyle istotny, iż z roku na rok rozszerza się charakter i zwiększa się liczba źródeł będących bezpośrednimi przyczynami poparzeń u zwierząt domowych.

Z faktem tym łączy się zwiększone prawdopodobieństwo zaistnienia tego urazu we wszelkich możliwych formach, przez co kwestia pierwszej pomocy po wystąpieniu oparzenia staje się nad wyraz istotna i ważna dla dalszego prawidłowego postępowania ze zranionym czworonogiem. Zwłaszcza czas odgrywa tu niebagatelną rolę, albowiem tylko szybka i skuteczna reakcja na oparzenie zagwarantuje prawidłowy przebieg dalszego leczenia zwierzaka, co przyczyni się do szybkiego powrotu do zdrowia.

Oparzeniem nazywamy uszkodzenie skóry bądź tkanek lub narządów wewnętrznych zwierzęcia wywołane bezpośrednim lub pośrednim oddziaływaniem środków chemicznych (kwasy, zasady) lub fizycznych (poparzenie przez kontakt, konwekcje lub promieniowanie). Każdy z przypadków poparzenia wymaga indywidualnego podejścia do fachowego usunięcia pierwszych negatywnych dla zwierzaka skutków oparzenia i zdrowego gojenia się rany.

Oparzenia substancjami chemicznymi

Najniebezpieczniejszymi przypadkami oparzeń u zwierząt są urazy związane z substancjami chemicznymi, które występują w dużych ilościach w każdym gospodarstwie domowym i co do zasady powinny być odizolowane od zwierząt.

Charakter tych substancji jest zróżnicowany zarówno ze względu na rodzaj środka chemicznego będącego przyczyną oparzenia, jak też i formę obrażeń (wewnętrzną lub zewnętrzną). I tak wyróżniamy tu m.in.

• oparzenia po kwasie z baterii (elektrycznych), który przez nieuwagę może zostać spożyty przez naszego psa (baterie znajdujące się np. w pilocie lub innym urządzeniu),
• poparzenia kwasami i zasadami zawartymi w środkach czystości czy preparatach do ochrony roślin.

W tego rodzaju przypadkach koniecznie trzeba zalać poparzoną powierzchnię dużą ilością wody, rozcieńczając i usuwając przy tym substancję chemiczną i uważając jednocześnie, aby w żadnym razie nie rozprzestrzenić oparzenia. Należy także ostrożnie stosować waciki higieniczne, unikając przyklejania się ich włókien do uszkodzonej tkanki. Gdy kot lub pies połknął już środek chemiczny będący przyczyną oparzenia, w pierwszej kolejności należy rozważyć wywołanie wymiotów, które usuną szkodliwe substancje z organizmu.

Najprostszym środkiem jest użycie 3-procentowej wody utlenionej podanej łyżeczką lub strzykawką w ilości od kilku do kilkunastu mililitrów. Należy dokładnie obejrzeć treść wymiocin. Jeżeli zastosowanie tej metody jest w danym przypadku niemożliwe, powinniśmy zmusić zwierzę do wypicia wody bądź dokładnie przepłukać mu jamę ustną za pomocą strzykawki. Natomiast w przypadku wystąpienia oparzenia żrącą substancją, taką jak kwas, musimy zaaplikować zwierzakowi roztwór dwuwęglanu sodowego lub podać mleko.

Jeśli jest dostępny, można podać węgiel medyczny (łac. Carbo medicinalis) w ilości 1 tabletka na 5 kg masy ciała. Poparzenia środkami chemicznymi mogą wywołać trwałe urazy w obrębie jamy ustnej, przełyku i żołądka. Mogą mieć one charakter miejscowego zapalenia i nadżerek poprzez głębokie rany. W ciężkich przypadkach może dojść do uszkodzenia motoryki przełyku i wpustu. W każdym przypadku konieczna jest interwencja lekarza weterynarii w celu oceny rozległości zmian i wyboru sposobu dalszej terapii.