Zespoły paraneoplastyczne (paranowotworowe) u pacjenta onkologicznego w praktyce weterynaryjnej
Hipergammaglobulinemia
Patogeneza, diagnostyka oraz leczenie zostaną omówione szczegółowo w drugiej części artykułu.
Niedokrwistość
Niedokrwistość jest najczęstszym zespołem paraneoplastycznym spotykanym u pacjentów onkologicznych. Przyjmuje się, że około 1/3 ludzkich pacjentów onkologicznych cierpi z powodu anemii, natomiast częstość występowania jej wśród pacjentów weterynaryjnych nie jest do końca znana. Wiadomo, że stanowi ona poważny problem (25). Różne przyczyny mogą być odpowiedzialne za powstawanie niedokrwistości jako zespołu paraneoplastycznego, natomiast najczęstszymi przyczynami, zarówno u ludzi, jak i u zwierząt, są: chroniczny proces chorobowy, hemoliza w wyniku aktywacji układu immunologicznego, utrata krwi oraz hemoliza mikroangiopatyczna.
Niedokrwistość w wyniku procesu przewlekłego najczęściej towarzyszy rozsianym procesom nowotworowym oraz przerzutowym i jest wynikiem: zaburzeń magazynowania żelaza oraz jego metabolizmu, zmniejszonej żywotności czerwonych krwinek, opóźnionej odpowiedzi ze strony szpiku kostnego odnośnie produkcji czerwonych krwinek (25). Cechą rozróżniającą ten typ niedokrwistości od innych jest to, że jest ona nieregeneratywna, normochromatyczna i normocytarna. Jeśli szpik kostny jest poddany badaniu, zazwyczaj brak jest tam dowodów sugerujących problemy z komórkowością. Leczeniem z wyboru jest leczenie samego nowotworu, odpowiedzialnego za problem. Transfuzje krwi w takich przypadkach muszą być bardzo dokładnie przedyskutowane z właścicielem pod kątem etyki takiego leczenia, gdyż w większości przypadków długoterminowe rokowanie jest złe.
Niedokrwistość hemolityczna, w wyniku niszczenia czerwonych krwinek przez układ odpornościowy zdarza się również stosunkowo często. W wyniku tego dochodzi do przedwczesnego zniszczenia [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii