Wycięcie guza i co dalej? Wykorzystanie płatów skórnych w chirurgii onkologicznej

Płaty lokalne (ang. local flaps)

Płat wysunięty jednoszypułowy (ang. single pedicle advancement flap)

Jest najprostszym z płatów skórnych. Szerokość płata jest zbliżona do szerokości ubytku. Polega na wycięciu fragmentu równolegle do ubytku, a następnie nasunięciu wyciętego fragmentu (ang. sliding flap). Ma powszechne zastosowanie przy niewielkich ranach (2, 5). Do jego wad może należeć stosunkowo duże napięcie, a do powikłań – ewentualne zerwanie najbardziej dystalnej części płata w wyniku istniejących napięć. Jego modyfikacją jest wykonanie tzw. plastyki „H”, czyli dołożenie dodatkowo szwu poprzecznego w połowie długości rany (2, 3, 5).

Płat wysunięty dwuszypułowy (ang. bipedical advancement flap)

Przydatny przy nieco dłuższych, ale nie tak szerokich ranach. Polega na wykonaniu cięcia równolegle do ubytku, co powoduje poluzowanie tkanek między raną a cięciem, które to następnie przesuwa się na ubytek. Przy szerszych ranach można dodatkowo wykonać cięcie odciążające jeszcze po drugiej stronie ubytku. Cięcia boczne wykonane w celu poluzowania skóry pozostawia się czasami niezamknięte i zaszywa po pewnym czasie, kiedy rana pierwotna rozpocznie już proces gojenia (3).

Płat transpozycyjny (ang. transposition flap)

Szeroko stosowany, zdecydowanie praktyczny płat skórny. Polega na rotacji w celu dopasowania do ubytku. Wykorzystywany przy ranach po zabiegach, w przypadku których nadmierne napięcie skóry mogłoby spowodować dysfunkcję czy dyslokację okolicy (3).

Płat rotacyjny [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas