Pierwotne nowotwory płuc u psów. Cz. II. Leczenie

Leczenie

W przypadku pierwotnych nowotworów płuc metodą leczenia z wyboru jest zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmienionego chorobowo płata płuca (17, 43, 44). Preferowany dostęp do klatki piersiowej uzyskuje się poprzez wykonanie torakotomii bocznej międzyżebrowej. W tym celu pacjenta układa się na boku przeciwległym do operowanego. Boczną powierzchnię klatki piersiowej na całym jej obszarze przygotowuje się aseptycznie. Cięcie wykonuje się najczęściej między IV a VI przestrzenią międzyżebrową, w zależności od lokalizacji guza (tab. 1). Zabieg rozpoczyna się od wykonania pionowego nacięcia skóry oraz tkanki podskórnej wraz z mięśniem skórnym tułowia, równolegle do przebiegu żeber w wybranej przestrzeni międzyżebrowej.

Tab. 1. Zalecenia odnośnie do miejsca wykonywania dostępu chirurgicznego podczas torakotomii, z uwzględnieniem narządu docelowego

Z doświadczenia autorów zaleca się nieprzecinanie mięśnia najszerszego grzbietu. W celu uzyskania dostępu do klatki piersiowej mięsień ten odpreparowuje się na tępo za pomocą kleszczyków hemostatycznych wsuniętych bezpośrednio pomiędzy mięsień najszerszy grzbietu a leżące poniżej tkanki. Kleszczyki otwiera się płynnymi ruchami, kierując narzędzie w stronę dogrzbietowo-boczną w stosunku do linii cięcia. Tak wykonana mobilizacja mięśnia najszerszego grzbietu pozwala na podciągnięcie go dogrzbietowo za pomocą haków i zmniejszenie traumatyczności zabiegu (ryc. 1). Odsunięcie mięśnia najszerszego grzbietu pozwala uwidocznić leżący pod nim mięsień zębaty dobrzuszny, mięsień pochyły oraz umożliwia precyzyjne określenie pożądanej przestrzeni międzyżebrowej dzięki bezpośredniemu przeliczeniu żeber. Dla porządku liczenie rozpoczyna się poprzez włożenie ręki w kierunku doczaszkowym oraz odszukanie pierwszego żebra. W przypadku resekcji całego płata płuca zaleca się wykonanie torakotomii w IV lub V przestrzeni międzyżebrowej z uwagi na lokalizację wnęki płuc (45). Po upewnieniu się w kwestii właściwego położeni...