Nowotwory układu moczowo-płciowego u psów: co nowego?

Termin rak układu moczowo-płciowego psów (ang. canine genitourinary carcinomas – CGUC) jest wspólną nazwą ułatwiającą opis umiejscowienia anatomicznego guza. Należy jednak pamiętać, że jest to ogólne pojęcie, ponieważ w tej grupie znajdują się nowotwory pochodzące z nabłonka przejściowego – obecnie nazywane raki urotelialne (ang. transitional cell carcinomas – TCC; urothelial carcinoma), gruczolakoraki i raki lite pęcherza moczowego, cewki moczowej i prostaty, które znacząco różnią się pod względem zachowania biologicznego, a co za tym idzie – rokowaniem i leczeniem.

Raki układu moczowo--płciowego nie należą do najczęściej rozpoznawanych nowotworów u psów, natomiast są na tyle częste, że każdy lekarz weterynarii spotka się z nimi w swojej praktyce.

Raki pęcherza i cewki moczowej stanowią około 2% wszystkich przypadków onkologicznych u psów, natomiast raki prostaty około 1%. Nowotwory pęcherza moczowego to najczęściej raki urotelialne (i na tym skupi się ten artykuł), dużo rzadziej raki płaskonabłonkowe, mięsaki prążkowanokomórkowe, chłoniaki, naczyniakomięsaki czy włókniaki pęcherza moczowego. Rasy, u których raki urotelialne wykrywane są znacznie częściej, to: West Highland white terriery, terriery szkockie, owczarki szetlandzkie oraz terriery szorstkowłose i beagle. Do czynników ryzyka zalicza się również kontakt z pestycydami i herbicydami oraz substancjami starszej generacji stosowanymi do zwalczania pcheł i kleszczy – zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się raka w obrębie układu moczowo-płciowego. Wykazano, że dieta zawierająca dodatek warzyw, takich jak marchew czy brokuły, u ras predysponowanych znacząco zmniejsza ryzyko wystąpienia raka w tej okolicy.

Stopień zaawansowania choroby nowotworowej przy guzach pęcherza ocenia się na podstawie skali według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Litera T oznacza stopień inwazyjności guza w samym pęcherzu moczowym, N – obecność/brak przerzutów do okolicznych węzłów chłonny oraz M – obecność/brak prze...