Nowotwory serca w obrazie USG

Przypadek 6

opis zwierzęcia:

gatunek: pies,
rasa: labrador retriver,
płeć: samiec,
waga: 40 kg,
wiek: 8 lat.

Właściciele zauważyli, że od dłuższego czasu pies nie wykazuje prawidłowej aktywności fizycznej, pojawił się kaszel oraz powiększenie powłok brzusznych. Wykonano badanie echokardiograficzne, które ukazało znaczną ilość wolnego płynu w pericarium, cechy tamponady mięśnia sercowego oraz „falujący” twór o wymiarach 2 cm x 3 cm uszypułowany przy uszku prawego przedsionka (ryc. 8). Podjęto decyzję o perikardiocentezie, podczas której upuszczono ok. 450 ml czerwono zabarwionego płynu, który przekazano do dalszych analiz laboratoryjnych. Leczenie farmakologiczne obejmowało podawanie:

• prednizonu w dawce 1 mg/kg m.c. raz dziennie,
• furosemidu w dawce 2 mg/kg m.c. dwa razy dziennie.

Pomimo wprowadzonej terapii płyn dalej gromadził się w worku osierdziowym – w związku z czym właściciele podjęli decyzję o eutanazji. W oparciu o wyniki badania anatomopatologicznego postawiono rozpoznanie – chomedectoma paraganglioma.

Podsumowanie

Przestawione w artykule wybrane przypadki nowotworów serca rozpoznane u pacjentów Katedry Epizootiologii i Kliniki Chorób Zakaźnych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Lublinie stanowią jedynie niewielki część pacjentów z tym problemem zgłaszanych do naszej jednostki. Z uwagi na często nietypową lokalizację tego typu nowotworów oraz echostrukturę i fakt, że zmianom tym często nie towarzyszą żadne objawy kliniczne, rozpoznanie tego typu problemów może stanowić wyzwanie.

We wszystkich opisanych przypadkach badanie echokardiograficzne przeprowadzono przy użyciu aparatu USG Esaote Mylab Class C z głowicą sektorową PA 240 o częstotliwości 1-4 MHz. Należy pamiętać, że w przypadku wystąpienia zaawansowanej choroby nowotworowej obejmującej serce rokowanie jest niepomyślne – nawet w przypadku guzów „wolno rosnących”. Pomimo szybko podjętego leczenia farmakologicznego, a nawet ewakuacji płynu z worka osierdziowego czy innych jam ciała, stan kliniczny chorych zwierząt może pozostać zły. Utrzymują się bowiem u nich objawy małego rzutu związane z zaburzeniem napełniania serca w rozkurczu. Leczenie farmakologiczne przynosi zazwyczaj niewielkie efekty. Ponieważ tego typu procesy nowotworowe są z reguły nieoperacyjne, w większości przypadków należy rozważyć eutanazję zwierzęcia.