Problem nadmiernego łzawienia i zespołu plam łzowych u psów

Wyniki badań

Badanie okulistyczne we wszystkich przypadkach wykazało obecność łzotoku i przebarwień w okolicy przynosowej kąta powiekowego. W dwudziestu sześciu przypadkach stwierdzono drażnienie spojówki i rogówki włosami okolicy oka. W dwudziestu dwóch przypadkach podrażnienie było powodowane również przez włosy rosnące na mięsku łzowym oraz w pobliżu brzegu powiekowego części przynosowej dolnej powieki (trichiasis) (ryc. 2).

U większości psów (23 psów, tj. 22 maltańczyków i 1 pudla toy) stwierdzono ponadto niewielkiego stopnia entropię dolnych powiek w części przynosowej, powodującą powstanie fałdów spojówki zwężających lub zamykających dolny punkt łzowy, co z kolei prowadził do jego częściowej lub całkowitej dysfunkcji (ryc. 3).

W sześciu przypadkach stwierdzono obecność zbyt małych punktów łzowych (micropuncta). U żadnego z badanych psów nie stwierdzono niedrożności lub wyraźnej obturacji dróg łzowych poniżej punktów łzowych. Jedynie u dwóch psów stwierdzono zapalenie i obrzęk brzegu powiekowego (ryc. 5).

W badaniu cytologicznym wymazu stwierdzano obecność licznych komórek eozynofilnych, co w powiązaniu z objawami klinicznymi i wywiadem (pocieranie okolicy oczu świadczące o świądzie) sugerowało alergiczne tło zapalenia. U żadnego z badanych psów nie stwierdzono aktywnych stanów chorobowych dotyczących samej gałki ocznej.

Badania posiewowe w warunkach tlenowych wykazały jedynie obecność fizjologicznej (saprofitycznej) flory bakteryjnej. Posiewy mikologicznie z worka spojówkowego były negatywne we wszystkich trzydziestu przypadkach. Wyniki testów Schirmera u żadnego z badanych psów nie były niższe niż 15 mm. W sześciu przypadkach w ciągu minutowego badania STT wykazał wynik wyższy lub równy 20 mm.