Problem nadmiernego łzawienia i zespołu plam łzowych u psów

Ważnym elementem badania funkcjonowania dróg łzowych jest badanie przy zastosowaniu barwnika fluoresceinowego. Barwienie fluoresceiną pozwala na zdiagnozowanie owrzodzeń rogówki i jednocześnie umożliwia ocenę drożności dróg łzowych. Po podaniu fluoresceiny do worka spojówkowego można zauważyć wypływ barwnika z nozdrza po tej samej stronie. Należy jednak pamiętać, że brak wypływu barwnika przez nos nie oznacza automatycznie nieprawidłowości w budowie i stanie dróg łzowych.

U niektórych psów bowiem, szczególnie ras brachycefalicznych, fluoresceina wypływa w jamie nosowej doogonowo od nozdrza. Wskazane jest więc również badanie nasady języka dla oceny ewentualnego drenażu łez do nosogardzieli. Niezbędne jest również badanie wewnętrznych struktur oka, ponieważ stany patologiczne, takie jak zapalenie błony naczyniowej, czy jaskra mogą powodować łzawienie.

„Zespół plam łzowych” lub „zacieki” u białych psów

Jak wspomniano we wstępie, problem ten jest szczególnie palący u ras takich, jak maltańczyki czy pudle, głównie z powodu znacznego wyrażenia objawów w postaci trwałego przebarwienia sierści.

Psy z takimi zmianami zwracają na siebie uwagę, a na wystawach psów rasowych nie mają większych szans na sukces.

Właściciele psów często szukają pomocy u lekarzy weterynarii, a nie uzyskawszy jej, sięgają po inne źródła. Internet pełen jest fałszywych informacji na temat przyczyn problemu oraz propozycji jego rozwiązania, które na dłuższą metę mogą być szkodliwe. Niektóre z nich reklamowane są jako skuteczny środek udrażniający drogi łzowe. Inne, podawane doustnie, mają według opisu usuwać zarówno przyczynę, jak i skutek, przy czym w większości przypadków na etykiecie tego typu parafarmaceutyków nie można znaleźć żadnych informacji na temat składu. Najczęściej sugerowane przyczyny problemu to: niedrożność dróg łzowych, bakteryjne lub grzybicze infekcje spojówki, bakteryjne lub grzybicze zapalenia jamy ustnej i gardła czy nieprawidłowe pH łez.