Panuveitis – zapalenie błony naczyniowej i struktur wewnętrznych oka
Leczenie
Głównym celem terapii panuveitis jest zapobieganie powikłaniom zagrażającym widzeniu, zmniejszenie dolegliwości i leczenie, o ile jest to możliwe, choroby głównej. W leczeniu stosuje się kilka grup leków. Są to: mydriatyki, steroidy, niesterydowe leki przeciwzapalne oraz leki immunosupresyjne (2, 3, 8, 10). Zapalenie błony naczyniowej na tle zakaźnym zawsze powinno być leczone odpowiednimi środkami przeciwbakteryjnymi lub przeciwwirusowymi (11, 12, 13, 14). Miejscowe leki mydriatyczne stosowane są w celu zmniejszenia bólu oraz w zapobieganiu lub przerywaniu tworzenia się zrostów tylnych. Zniesienie skurczu mięśnia rzęskowego i zwieracza źrenicy zapewnia zwierzęciu komfort.
Im silniejsza reakcja zapalna, tym silniejszy lub częściej stosowany powinien być lek. Możemy używać krople krótko działające, tj. tropikamid (0,5 lub 1% – okres działania: 6 godzin, wywiera niestety wątpliwe działanie przeciwbólowe), cyklopentolat (0,5 i 1% – okres działania: 24 godziny), fenylefryna (2,5 i 10%). Fenylefryna ma 3-godzinny okres działania, lecz nie powoduje porażenia akomodacji (8). Mydriatykiem o długim okresie działania jest 1-proc. atropina (nawet do 2 tygodni; 3, 9). Podstawą leczenia zapalenia błony naczyniowej są kortykosteroidy. Kortykosteroidy podawane miejscowo hamują zapalenie poprzez wiele mechanizmów komórkowych. Steroidy mogą być stosowane: miejscowo, w postaci iniekcji lub też ogólnie. Miejscowo stosujemy je tylko w zapaleniu przedniego odcinka błony naczyniowej, ponieważ nie osiągają one stężenia terapeutycznego w tkankach poza soczewką.
W leczeniu panuveitis powinno się stosować preparaty silnie działające, tj.: deksametazon, betametazon, prednizolon w postaci roztworów, które [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii