Panuveitis – zapalenie błony naczyniowej i struktur wewnętrznych oka
Objawy kliniczne
Głównym objawem panuveitis jest reakcja obejmująca ból, przekrwienie spojówek i twardówki, światłowstręt, zwężenie źrenicy, zmętnienie cieczy wodnistej oraz obniżone ciśnienie wewnątrzgałkowe (2, 3, 9) (ryc. 3). W większości przypadków na śródbłonku rogówki występują osady rogówkowe i włóknik. Zaburzenie czynności śródbłonka rogówki prowadzi do jej obrzęku. Przednia komora oka wykazuje intensywną odpowiedź komórkową, co objawia się „przymgleniem” cieczy wodnistej (efekt Tyndalla). W ciężkich przypadkach powstaje skrzep lub wysięk ropny (hypopyon). W miarę wzrostu przepuszczalności naczyń włosowatych ciecz wodnista w komorze przedniej oka ma charakter: surowiczy (przymglenie w tym przypadku spowodowane jest napływem białek), ropny (gdy dołączą się komórki wielojądrowe i resztki martwicze), włóknikowy albo krwisty (komórki zapalne z erytrocytami– hyphema) (ryc. 4).
Nasilenie reakcji zapalnej w przedniej komorze oka określane jest liczbą komórek zapalnych widocznych w szczelinie biomikroskopu o wymiarach 1 x 3 mm. Przyjęto skalę od zera do czterech plusów. Zero oznacza brak komórek zapalnych, a czterema plusami oznaczamy komórki bardzo liczne (8). Osady rogówkowe są skupiskami komórek zapalnych na śródbłonku rogówki. Ich wygląd i rozmieszczenie mogą [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
