Eozynofilowe zapalenie rogówki i spojówek u kotów − opis przypadku

Na podstawie informacji uzyskanych w badaniu klinicznym oraz badaniach dodatkowych wysnuto podejrzenie, że przyczyną wyglądu oka jest eozynofilowe zapalenie rogówki i spojówki.
Przed postawieniem ostatecznego rozpoznania (otrzymanie wyniku badania cytologicznego) wprowadzono miejscową antybiotykoterapię w postaci maści zawierającej ofloksacynę (Floxal) 3 razy dziennie oraz NLPZ (krople do oczu Yellox) mających w swym składzie bromfenak 2 razy dziennie. W pierwszych dniach terapii odnotowano widoczną poprawę wyglądu oka i spojówek, jednak regresja zmian patologicznych po około tygodniu zatrzymała się (ryc. 2). Następnie pacjent otrzymał miejscowo deksametazon w formie kropli (Dexamethasone 0,1-proc. WZF) do podawania 3 razy dziennie do czasu kontroli. Po 7 dniach od wprowadzenia terapii kortykosteroidowej zmiany obejmujące rogówkę i spojówkę wyraźnie zredukowały się (ryc. 3).

Z uwagi na charakter autoimmunologiczny schorzenia poinformowano właścicieli o konieczności długoterminowego leczenia obejmującego stałą kontrolę lekarza prowadzącego, w celu ustalenia minimalnej dawki leku dającej efekty kliniczne. Dodatkowo poinformowano o możliwości zastosowania terapii z użyciem cyklosporyny, jednak z uwagi na wysokość kosztów leczenia opiekunowie kota nie wyrazili na nią zgody.

Podsumowanie

Eozynofilowe zapalenie rogówki i spojówek u kotów jest to schorzenie przewlekłe, którego przyczyna najprawdopodobniej wynika z procesów autoimmunologicznych. Nieleczone może prowadzić do bolesności i utraty wzroku zwierzęcia. Diagnoza opiera się na charakterystycznych objawach klinicznych oraz badaniu cytologicznym. Metody leczenia różnią się w zależności od stopnia zaawansowania zmian, jednak zastosowanie preparatów steroidowych wykazuje najwyższą skuteczność.