Ciało szkliste i jego choroby
Zaburzenia ciała szklistego wrodzone i rozwojowe
Spośród zaburzeń wrodzonych i rozwojowych spotykanych w ciele szklistym należy wyróżnić: przetrwałą tętnicę ciała szklistego, przetrwałą osłonkę naczyniową soczewki oraz przetrwałe hiperplastyczne pierwotne ciało szkliste (2, 3).
W ciągu kilku tygodni po narodzinach u większości zwierząt tętnica ciała szklistego (HA – hyaloid artery) ulega atrofii. Wyjątek stanowią przeżuwacze, u których jest ona obecna przez całe życie. Czasami, z nieznanych powodów, resztki owej tętnicy potrafią przetrwać i u innych zwierząt. Stan taki określamy terminem przetrwała tętnica ciała szklistego (PHA – Persistent Hyaloid Artery). Resztki przetrwałej tętnicy możemy spotkać w okolicy tarczy nerwu wzrokowego lub w okolicy torebki tylnej soczewki.
W badaniu oftalmoskopowym widoczne są czerwono-białe powrózki rozciągające się w ciele szklistym na różnej długości. Te wywodzące się z tarczy nerwu wzrokowego zmiany określamy terminem brodawki Bergmeistera. Natomiast pozostałości tylnego końca tętnicy przytwierdzone do torebki tylnej soczewki, zwykle do jej centralnej części, nazywamy plamką Mittendorfa (9).
Niekiedy przetrwała tętnica ciała szklistego może rozciągać się od tarczy nerwu wzrokowego aż do tylnej torebki soczewki. Jest to zaburzenie dziedziczone u psów rasy doberman i sussex spaniel (10).
Zmiany takie należy różnicować między innymi z zaćmą torebkową i podtorebkową tylną, ze szwami soczewki, z pasmami ciała szklistego oraz z przetrwałą [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
