Badanie gałki ocznej w prezentacji B-mode. Prawidłowy obraz ultrasonograficzny

W codziennej praktyce klinicznej badanie ultrasonograficzne jest jedną z rutynowych metod służącą ocenie struktur gałki ocznej (1).

Jego ogromnymi zaletami są:

szeroka dostępność,

niski koszt,

a także bezinwazyjność.

Jest ono niezastąpione w sytuacjach, gdy dokładne badanie okulistyczne jest utrudnione z powodu nieprzezierności struktur gałki ocznej, w szczególności:

rogówki,

soczewki

czy komory ciała szklistego (2, 4).

Możliwości diagnostyczne badania ultrasonograficznego oka w wielu przypadkach znacząco przeważają nad badaniem radiologicznym, które dostarcza jedynie szczątkowych informacji, pozwalając głównie na ocenę struktur kostnych pod kątem zmian pourazowych lub obecności ciał obcych (1).

Badanie ultrasonograficzne umożliwia dokładną ocenę struktur wewnątrzgałkowych wraz z dokonaniem ich pomiarów, pozwala zobrazować tkanki miękkie przestrzeni zagałkowej i precyzyjnie określić lokalizację zmian (1). Pod tym względem metoda ta jest tak samo cenna, jak badanie z użyciem techniki tomografii komputerowej czy rezonansu magnetycznego (1).

Przygotowanie pacjenta do badania

Do badania ultrasonograficznego gałki ocznej nie wymaga się specjalnego przygotowania pacjenta. U zwierząt z pobudliwym temperamentem lub dużą bolesnością gałki ocznej niekiedy konieczna może się okazać premedykacja (3). Nie powinna mieć ona jednak rutynowego zastosowania ze względu na wystąpienie rozluźnienia mięśni zewnętrznych oka, co skutkuje rotacją i cofnięciem gałki ocznej i znacznie utrudnia badanie (1, 6, 7).

Przygotowanie techniczne

Do badania USG gałki ocznej wykorzystuje się sondy liniowe, najlepiej o wysokiej częstotliwości, pomiędzy 7,5 a 20 MHz. Zapewniają one wysoką rozdzielczość obrazu i właściwą, płytką strefę ogniskową (3, 4, 6). W weterynarii wykorzystywane są również głowice o częstotliwościach wyższych, rzędu 40-100 MHz, które umożliwiają uzyskanie jeszcze lepszej rozdzielczości obrazu. Ma to szczególne znaczenie w oce...