Odmienny obraz chorobowy u psów i kotów w starszym wieku

Ważne patofizjologiczne elementy:

Zmniejszenie rezerw czynnościowych organizmu,Odwodnienie tkanek,Osłabienie działania narządów zmysłów,Mnogość zmian organicznych i czynnościowych,Niepożądane działania stosowanych leków.

Przegląd wskazanych elementów patofizjologicznych

Zmniejszenie rezerw czynnościowych

Organizmy żywe, w tym zwierzęta mięsożerne, w procesie ewolucji wykształciły mechanizmy kontrolne chroniące je przed gwałtownym występowaniem i manifestacją objawów chorobowych. To tzw. rezerwy czynnościowe, które są najsprawniejsze u osobników w młodym i średnim wieku. W warunkach naturalnych mają one znaczenie obronne i dają czas na obronę lub ucieczkę. Rezerwy te, fizjologicznie zwane adaptacją lub kompensacją, są sumą nieświadomych, odruchowych, regulacyjnych reakcji nerwowo-hormonalnych, które pozwalają uszkodzonym narządom przetrwać niekorzystny, z reguły krótki, czas.

Najlepszym tego przykładem jest układ renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), włączający się w sytuacjach gwałtownego spadku ciśnienia krwi i perfuzji tkankowej czy uszkodzenia mięśnia sercowego, poprawiający krążenie, lecz z czasem wyczerpujący się. Znana jest również rezerwa czynnościowa wątroby i nerek, która sprawia, że nawet przy znacznym procencie uszkodzenia ich komórek nieobecne są jeszcze przez pewien czas objawy kliniczne i od momentu rozpoczęcia chorób tych narządów do momentu ich zdiagnozowania może upłynąć dość długi okres.

U starszych psów i kotów rezerwy czynnościowe szybko lub bardzo szybko się wyczerpują, lub nawet w ogóle nie manifestują swojej obecności. Dlatego organizm „nie dostosowuje się” do zaistniałych zmian i nie ma okresu kompensacji, czyli próby wyrównywania niekorzystnych objawów. W sumie skutkuje to brakiem możliwości samodzielnego, odruchowego przetrwania niekorzystnego okresu i pojawianiem się objawów klinicznych w sposób nagły.

Te nagłe objawy od razu mogą być groźne i niebezpieczne dla życia, np. silna duszność, tachykardia, odwodnieni...