Ochrona danych osobowych w zakładzie leczniczym dla zwierząt. Cz. I

Ochrona danych osobowych i tajemnica zawodowa

Istnieje ścisłe powiązanie pomiędzy ochroną danych osobowych i tajemnicą zawodową. Tajemnica zawodowa (funkcyjna) określa zakres informacji, które zostały nabyte w związku z wykonywaną pracą i pełnioną funkcją. Tajemnica lekarska, podobnie jak tajemnica adwokacka, dziennikarska, jest tajemnicą zawodową. Obejmuje ona wypowiedzi i dokumentację medyczną, a także wszystkie informacje pozyskane w trakcie leczenia. Informacje objęte tajemnicą zawodową należą do sfery życia prywatnego posiadacza zwierzęcia, stanowiącej jego dobra osobiste. Obowiązek przestrzegania tajemnicy lekarskiej dotyczy zatem każdego lekarza weterynarii, bez względu na formę wykonywania zawodu.

Dotyczy to zarówno lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i świadczących usługi weterynaryjne na podstawie umów cywilnoprawnych. Tajemnica zawodowa została uregulowana przepisami prawnymi i normami deontologicznymi. Zgodnie z art. 28 ust. 3 Ustawy z dnia 18 grudnia 2003 roku o zakładach leczniczych dla zwierząt – wszelkie informacje uzyskane przez zakład leczniczy dla zwierząt w związku ze świadczoną usługą weterynaryjną, dotyczące posiadacza zwierzęcia i jego zwierzęcia, stanowią tajemnicę zawodową.

Krąg podmiotów zobowiązanych do zachowania tajemnicy lekarskiej jest wskazany w art. 28 Kodeksu Etyki Lekarza Weterynarii – „lekarza weterynarii oraz podległy mu personel pomocniczy obowiązuje tajemnica zawodowa”. Zatem zachowanie tajemnicy zawodowej istnieje także wobec personelu pomocniczego, czyli osób uczestniczących lub nieuczestniczących bezpośrednio w procesie leczenia zwierzęcia.

Na mocy art. 5 Ustawy o ochronie danych osobowych, jeżeli przepisy odrębnych ustaw, które odnoszą się do przetwarzania danych, przewidują dalej idącą ich ochronę niż wynika to z ...