Nowotwory mezenchymalne włóknisto-histiocytarne skóry psa

Włókniakomięśniak skóry odosobniony (dermatofibroma solitare)

Włókniakomięśniak skóry odosobniony powstaje w wyniku ogniskowego rozrostu włókien mięśniowych skóry i tkanki łącznej włóknistej (ryc. 5). Cechą charakterystyczną tego guza są jądra włókien mięśniowych o kształcie korkociągu (ryc. 6). Rozpoznanie ułatwia zastosowanie barwienia różnicującego włókna mięśniowe od włókien kolagenowych (ryc. 7). W strukturze włókniakomięśniaków należy zwrócić uwagę na to , że rozrost komórek guza nie powoduje przemieszczenia mieszków włosowych oraz uszkodzenia gruczołów skóry.

Włókniak twardy lub histiocytarny (histiocytoma fibrosum)

Włókniak twardy tętniakowaty (histiocytoma fibrosum aneurysmaticum) – w tkance guza są obecne liczne naczynia krwionośne o poszerzonym świetle (ryc. 8).

Włókniak twardy z obecnością komórek tłuszczowych (histiocytoma fibrosum lipoides) – w tkance guza obecne są gniazda komórek tłuszczowych (ryc. 9).

Włókniak twardy nabłonkowatokomórkowy (histiocytoma fibrosum epithelioides) – w strukturze guza przeważają komórki nabłonkowate (ryc. 10).

Atypowy włókniak twardy (histiocytoma fibrosum atypicum) – jest zbudowany z atypowych histiocytów, w tym także komórek wielojądrowych (u ludzi są ponadto komórki ksantomatyczne). Cechuje się chaotycznym układem wiązek fibroblastów. W jądrach komórek guza stwierdza się dość liczne mitozy (ryc. 11).

Guzy włóknisto-histiocytarne półzłośliwe

Ta grupa guzów włóknisto-histiocytarnych w skórze u ludzi jest opisana przez Elstona (2). Wyróżnia się dwa typy utkania nowotworowego: włókniakowatość [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas