Napad drgawkowy: dlaczego i jak należy leczyć, czyli przegląd aktualnych wytycznych
Imepitoina to drugi lek zarejestrowany do monoterapii w Europie. Jest na rynku zaledwie od 2013 roku, dlatego nadal nie mamy dużego doświadczenia z jego stosowaniem. Pośród niewątpliwych zalet imepitoiny wymienić należy: szybkość, z jaką możemy osiągnąć stężenie terapeutyczne w surowicy pacjenta (kilka dni), brak konieczności pomiarów stężenia terapeutycznego, możliwość szybkiego odstawienia leku, jak również znikomą liczbę efektów ubocznych. Spośród reakcji niepożądanych wyróżniamy m.in.: zwiększony apetyt, pragnienie, senność, ślinienie się, biegunki.
Zalecana dawka to 10-30 mg/kg m.c., podawana dwa razy dziennie, doustnie. W przypadku braku satysfakcjonującej kontroli drgawek u pacjentów przyjmujących najwyższą dawkę imepitoiny, zalecane jest wprowadzenie fenobarbitalu jako kolejnego leku.
Bromek potasu jest zalecany do stosowania w terapii skojarzonej. Bardzo dobrze sprawdza się w duecie z fenobarbitalem. Jako lek starszej generacji ma swoje mankamenty. Bardzo długo osiąga stężenie terapeutyczne w surowicy (do 3 miesięcy). Nie jest metabolizowany w wątrobie, dlatego sprawdza się przy hepatopatiach, jednak powinno unikać się go u zwierząt z chorobą nerek. Przy leczeniu bromkiem bardzo istotne jest podawanie diety ze stałą ilością soli. Chlorki i bromki konkurują ze sobą w procesie resorpcji zwrotnej w kanalikach nerkowych. Przy nagłych zmianach zawartości soli w diecie możemy obserwować objawy przedawkowania albo mimo podawania odpowiedniej dawki bromek może być wypierany i nieskuteczny.
Najczęstsze efekty uboczne tego leku to: sedacja, słabość kończyn miednicznych, nadmierne pragnienie, oddawanie moczu i apetyt. [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
