Najczęstsze choroby serca u west highland white terierów

Ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)

U psów jest pojedynczą wadą serca lub częścią zespołu wad, np. tetralogii Fallota. Zwykle występuje pojedynczy ubytek w przegrodzie, ale możliwe jest też występowanie większej liczby ubytków. Przegroda międzykomorowa zbudowana jest z części mięśniowej i błoniastej. Ubytek zlokalizowany jest najczęściej w części błoniastej, będącej górną częścią przegrody. Niższe ubytki, położone w części mięśniowej przegrody międzykomorowej, zdarzają się o wiele rzadziej. Ciśnienie krwi jest wyższe w komorze lewej niż prawej, dlatego w początkowej fazie ubytek powoduje przeciek lewo-prawy tym większy, im większy jest ubytek.

W przypadku dużych ubytków z czasem dochodzi do przeciążenia objętościowego prawej komory. Następnie nadmiar krwi dostaje się przez pień płucny do krążenia płucnego. Gdy krążenie płucne również będzie przeciążone, nadmiar krwi dostanie się do lewego przedsionka i dalej do lewej komory. Naczynia płucne próbują ograniczyć napływ nadmiaru krwi poprzez pogrubienie swoich ścian. Nie jest to dobry mechanizm, ponieważ powoduje przerost prawej komory z powodu zwiększonego oporu naczyń płucnych (zespół Eisenmengera) i odwrócenie przepływu na prawo-lewy (2, 5, 8).

Objawy zależą od wielkości ubytku. Małe ubytki mogą nie dawać żadnych objawów, jedynie bardzo cichy szmer skurczowy u podstawy serca, głośniejszy po stronie prawej klatki piersiowej. Zwykle szmer wykrywany jest podczas rutynowego osłuchiwania u psów bez objawów choroby serca (1, 7, 8). Średnie ubytki mogą dawać objawy nietolerancji wysiłkowej, wynikającej z przeciążenia krążenia płucnego (5, 8). Bardzo duże ubytki mogą nie objawiać się szmerem sercowym, ponieważ może dochodzić do wyrównania ciśnień w komorach serca – funkcjonalnie dwie komory serca stanowią jedną. Przy nadciśnieniu płucnym może b...