Najczęstsze choroby odkleszczowe psów w Polsce
Badaniem hematologicznym u chorych osobników można wykazać trombocytopenię, niekiedy łagodną leukopenię oraz nieregeneratywną anemię. Zaburzenia te rozwijają się w ciągu 1-4 tygodni od momentu zakażenia. Najbardziej typowym zaburzeniem hematologicznym jest trombocytopenia, która utrzymuje się długo, a jej następstwem są zaburzenia w krzepnięciu krwi (10, 21).
Badaniem rozmazów krwi barwionych np. metodą Giemzy w monocytach można wykazać struktury określane mianem moruli. Niestety jego czułość, zwłaszcza przy przewlekłym przebiegu choroby, jest niska (10).
Na ogół rozpoznanie erlichiozy monocytarnej stawia się w oparciu o wyniki testów serologicznych. W tym celu wykorzystywane mogą być odczyn immunofluorescencji pośredniej (IFA), test ELISA czy Western blotting. Badania serologiczne mają ograniczoną przydatność w rozpoznawaniu ostrej infekcji, gdy w surowicy krwi nie pojawiły się jeszcze przeciwciała swoiste dla E. canis.
W takiej sytuacji wskazane jest wykonanie badania PCR pozwalającego na wykrycie materiału genetycznego riketsji we krwi. Należy pamiętać, że aby badanie serologiczne było wiarygodne, konieczne jest przebadanie par surowic pobranych dwukrotnie od zwierzęcia w odstępie 2-3 tygodni.
Wzrost miana przeciwciał pomiędzy obydwoma badaniami wskazuje na aktualne zakażenie, podczas gdy utrzymywanie się w obu surowicach podwyższonych mian immunoglobulin mniej więcej na tym samym poziomie może przemawiać za wcześniejszym kontaktem z patogenem.
Szybkie testy diagnostyczne, oparte na technologii ELISA, pozwalają na wykrycie w surowicy krwi psów przeciwciał dla E. canis [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
