Najczęstsze choroby odkleszczowe psów w Polsce
W większości przypadków choroba u psów ustępuje w następstwie podjętego leczenia. Przypadki przewlekłej anaplazmozy granulocytarnej stwierdza się rzadziej (15). Rzadko także dochodzi do upadków chorych osobników, aczkolwiek niekiedy choroba może przebiegać bardzo ostro i swoim zasięgiem obejmować wiele narządów, prowadząc do ich niewydolności i w efekcie śmierci zwierzęcia (3).
Badaniem hematologicznym u chorych psów (w około 90% przepadków) najczęściej stwierdza się łagodną do ciężkiej trombocytopenię oraz limfopenię.
Badaniem mikroskopowym rozmazów krwi pobranej od chorych osobników barwionych metodą Diff-Quick, Wrighta lub Giemzy można wykazać obecność moruli A. phagocytophilum w cytoplazmie granulocytów. Morule to wtręty koloru od ciemnoniebieskiego do fioletowego, zbudowane z wielu delikatnych ciałek początkowych kształtu okrągłego, owalnego lub pręcikowatego, o wielkości 0,18-1,4 μm. Niekiedy ulegają rozpadowi na pojedyncze ciałka podstawowe (27, 33). W ostrej fazie infekcji morule mogą być stwierdzane w 7-32% neutrofilii (ryc. 2).
Coraz częściej w rozpoznawaniu anaplazmozy granulocytarnej oraz w ocenie sytuacji epizootycznej, w tym w wykrywaniu zakażeń subklinicznych tymi riketsjami, wykorzystywane są metody biologii molekularnej, a przede wszystkim PCR (łańcuchowa reakcja polimerazy). Technika PCR pozwala na wczesne rozpoznanie zakażenia, a materiałem, z którego można izolować DNA do tego badania, mogą być: pełna krew, leukocyty, szpik kostny lub skrawki śledziony (2).
Na rynku produktów weterynaryjnych dostępne są także szybkie zestawy diagnostyczne dla psów pozwalające na wykazanie w organizmie podejrzanego zwierzęcia przeciwciał dla A. phagocytophilum, A. [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
