Zatrucie glikolem etylenowym – realne zagrożenie dla psów i kotów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Zatrucie glikolem etylenowym – realne zagrożenie dla psów i kotów

Jak rozpoznać zatrucie glikolem etylenowym?

Test pozwalający na wykrycie obecności GE (Ethylene Glycol Test Kit, PRN Pharmacal, Pensacola, FL) nie jest aktualnie dostępny w Polsce. Jeżeli w wywiadzie właściciel zwierzęcia mówi, że widział, jak zlizuje ono z ziemi ciecz o nieznanym pochodzeniu nieopodal samochodu, jest to już informacja, która w dużym stopniu sugeruje możliwość spożycia przez pacjenta glikolu etylenowego. W wielu przypadkach udaje się ustalić, że zwierzę przebywało w garażu bądź w okolicy warsztatów samochodowych, czasem jednak po prostu wraca ono po dłuższym okresie nieobecności, wykazując niezborność i „zachowując się, jakby było pijane”. Generalnie w zatruciu GE u małych zwierząt przeważa obraz zaburzeń ze strony ośrodkowego układu nerwowego, którym towarzyszą wymioty i ostre uszkodzenie nerek.

Badanie krwi wykonane przy pomocy analizatora gazometrycznego wykazuje zawsze poważną kwasicę metaboliczną z podwyższeniem luki anionowej już w ciągu pierwszych 3 godzin od spożycia trucizny. Kwasica narasta w ciągu kolejnych kilku godzin (5).

W badaniu morfologicznym krwi można wykazać podwyższenie wartości hematokrytu (co wraz ze zwiększonym stężeniem białka całkowitego wskazuje zwykle na odwodnienie) oraz leukogram stresowy.

Z kolei do typowych zmian w badaniu biochemicznym surowicy zalicza się: hiperglikemię (stwierdzana u 70% pacjentów), hipokalcemię (występuje u 50% pacjentów i wynika ze wzmożonego wiązania wapnia przez kwas szczawiowy), hiperfosfatemię, hiperkaliemię oraz zwiększone stężenia [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników, którzy są lekarzami weterynarii
lub posiadają wykupioną subskrypcję.
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy