Zaburzenia równowagi płynowej

Niedobór płynu w przestrzeni wewnątrznaczyniowej

Wstrząs krążeniowy to zagrażające życiu pacjenta zjawisko polegające na nieefektywnej objętości krwi krążącej. Najpowszechniejszą przyczynę wstrząsu krążeniowego stanowi utrata objętości wewnątrznaczyniowej (wstrząs hipowolemiczny) na skutek oddziaływania takich mechanizmów, jak: krwotok, wymioty, biegunka, ograniczone spożycie wody, wzmożona aktywność metaboliczna i/lub przemieszczenie płynów do trzeciej przestrzeni. Może on również stanowić konsekwencję niedostatecznego powrotu krwi do serca na skutek rozszerzenia obwodowych naczyń krwionośnych (wstrząs dystrybucyjny) lub utrudnienia w przepływie krwi w ośrodkowych naczyniach żylnych (wstrząs obstrukcyjny).

W powyższych dwóch przypadkach objętość krwi mieści się de facto „w zakresie prawidłowym”, ale nie zapewnia skutecznego utrzymania prawidłowej perfuzji tkanek. U zwierząt we wstrząsie połączonym z osłabieniem czynności serca (wstrząs kardiogenny) także dochodzi do zmniejszenia rzutu serca, ale objętość wewnątrznaczyniowej krwi krążącej może być zmienna (zwiększona, zmniejszona lub prawidłowa). Objawy hemodynamiczne każdej z powyższych postaci wstrząsu są identyczne, jednak resuscytacja płynowa przynosi zazwyczaj korzyści tylko u pacjentów ze wstrząsem hipowolemicznym i dystrybucyjnym.

Niedobór płynu w przestrzeni wewnątrznaczyniowej powoduje zmniejszenie powrotu żylnego do serca i zmniejszenie rzutu serca. Pobudzenie układu renina-angiotensyna-aldosteron prowadzi do wzmożonego zatrzymywania płynu przez nerki. Wyrzut ADH pobudza proces zatrzymywania wody i sodu w nerkach. Mechanizmy te mają na celu zwiększenie objętości wewnątrznaczyniowej i powrotu żylnego oraz poprawę rzutu serca i przepływu krwi przez tętnice. Do podtrzymania tego mechanizmu kompensacyjnego potrzeba jednak energii, a do jej wytworzenia konieczna jest dodatkowa ilość tlenu. Substraty niezbędne do komórkowego wytwarzania energii są dostarczane poprzez oddziaływanie hormonów stresu (glukagonu, hormonu wzrostu, kortyzolu i epinefryny).

Ramka 2.1. Najczęstsze objawy kliniczne towarzyszące nadmiarowi płynu w przestrzeniśródmiąższowej (przewodnieniu) u psów i kotów

[...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas