Nadczynność kory nadnerczy u kotów – opis przypadku
Przypadek kliniczny
Diego to 7-letni kot rasy sfinks, kastrowany samiec o wadze 3 kg. Właścicielka zgłosiła się na konsultację z powodu problemu z ustabilizowaniem zdiagnozowanej pół roku wcześniej cukrzycy. Przestrzegano wszystkich zaleceń dietetycznych, zarówno jeśli chodzi o rodzaj, jak i o dawkę oraz częstotliwość podawanego pokarmu. Obecne były objawy zwiększonego pragnienia oraz poliurii, na skórze brzucha pojawiły się rozległe wybroczyny. Kot poruszał się chwiejnym krokiem, był apatyczny. W związku ze zdiagnozowaną cukrzycą był w trakcie insulinoterapii, przyjmował Caninsulin 2x dziennie po 2 j.m. Wcześniej podjęto próbę terapii insuliną długodziałającą, jednak reakcja na leczenie była słaba. W badaniu klinicznym stwierdzono: silną apatię, obniżoną temperaturę wewnętrzną ciała do 34,5°C, opadnięte wierzchołki małżowin usznych (ryc. 1), cechy silnego odwodnienia, wiotkość mięśniową, jamę brzuszną o powiększonym obrysie, pergaminową skórę, słabą kondycję ogólną.
Zlecono wykonanie badań: morfologicznego oraz biochemicznego krwi, a także testu w kierunku chorób zakaźnych (snap test w kierunku FiV/FeLV). W badaniu morfologicznym krwi stwierdzono umiarkowaną anemię normocytarną, nieregeneratywną. Pomiar stężenia glukozy we krwi na czczo, przed podaniem insuliny, wynosił 34,76 mmol/l. W badaniu biochemicznym poza hiperglikemią nie stwierdzono odchyleń od zakresów referencyjnych. Stężenie tyroksyny całkowitej było w normie. Test w kierunku chorób zakaźnych był ujemny względem obu chorób (tab. 1). Zdecydowano o zwiększeniu dawki [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
