Nadciśnienie tętnicze w przebiegu przewlekłej choroby nerek u psów i kotów – diagnozowanie i leczenie

Klasyfikacja nadciśnienia

U małych zwierząt istotną kwestią jest ustalenie prawidłowych wartości ciśnienia krwi, aby móc stwierdzić ewentualne odchylenia. Na przestrzeni lat przeprowadzono wiele badań na zdrowych psach i kotach, mających na celu określenie norm właściwych dla gatunku. U psów pomiary dokonane metodą bezpośrednią sugerują wartości ciśnienia skurczowego w przedziale 144-145 mmHg, a rozkurczowego – w granicach 81-96 mmHg. Wartości uzyskane metodą oscylometryczną wynoszą odpowiednio 131-150 dla ciśnienia skurczowego i 71-91 mmHg dla ciśnienia rozkurczowego. Natomiast pomiary przy użyciu dopplera kształtują się na poziomie 145-151 mmHg dla ciśnienia rozkurczowego (1). Należy pamiętać, że u chartów wartości ciśnienia tętniczego są o 10-20 mmHg wyższe niż u innych ras psów (5, 12).

U kotów z kolei, wykonując pomiary ciśnienia krwi metodą bezpośrednią, uzyskiwano wartości ciśnienia skurczowego w przedziale 117-132 mmHg, a ciśnienia rozkurczowego – w granicach 78-91 mmHg. Metodą oscylometryczną uzyskiwano ciśnienie skurczowe 115-139 mmHg i rozkurczowe w granicach 74-77 mmHg. Badania, w których zastosowano pomiar techniką Dopplera, przedstawiały wartości ciśnienia skurczowego 118-162 mmHg (1, 36).

Tak duża różnorodność wyników wskazuje na potrzebę ujednolicenia technik pomiaru w medycynie weterynaryjnej (8).

International Renal Interest Society zaproponowała schemat podklasyfikacji stopnia CKD na podstawie ciśnienia skurczowego krwi. Za zwierzęta z normalnym ciśnieniem krwi uznaje się te, u których wartości ciśnienia skurczowego są niższe niż 150 mmHg. Wyższe wartości klasyfikuje się odpowiednio jako podprogowe nadciśnienie, nadciśnienie i ciężkie nadciśnienie (tab. 1).

Tab. 1. Podział zaawansowania nadciśnienia tętniczego i ryzyka uszkod...