Nadciśnienie tętnicze u kotów okiem kardiologa
Podział nadciśnienia
Zgodnie z najnowszymi wytycznymi ACVIM dotyczącymi nadciśnienia wyróżniamy 3 typy nadciśnienia: sytuacyjne, wtórne oraz pierwotne (1).
Nadciśnieniem sytuacyjnym określa się stan podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi stwierdzony podczas pomiaru ciśnienia w warunkach klinicznych u zdrowych, w innych sytuacjach normotensyjnych zwierząt. Można go porównać z tzw. „syndromem białego fartucha” u ludzi. Stan ten może być spowodowany przez czynniki nazywane stresorami środowiskowymi (np. pomieszczenie, w którym przeprowadzony jest pomiar, zachowanie personelu) lub sytuacyjnymi. Jest on wywołany zmianami w autonomicznym układzie nerwowym, które wynikają ze stresu, podniecenia czy niepokoju (1). Po zmianie warunków przeprowadzania pomiaru, np. zmniejszeniu czy też eliminacji bodźca stresującego kota, ten typ nadciśnienia ustępuje i ponownie uzyskuje się prawidłowe wartości ciśnienia krwi.
Z nadciśnieniem wtórnym mamy do czynienia, gdy za utrzymującą się hipertensję odpowiada choroba towarzysząca lub inny stan, np. stosowanie leków lub spożycie toksyn powodujących wzrost ciśnienia tętniczego. Jest to najczęstszy rodzaj nadciśnienia diagnozowany u kotów. Do głównych schorzeń narządowych, które mogą powodować hipertensję, zaliczamy przewlekłą niewydolność nerek, nadczynność tarczycy, pierwotny hiperaldosteronizm oraz, rzadziej, obecność guza chromochłonnego i hiperadrenokortycyzm. Otyłość i cukrzyca, które są uważane za istotny czynnik wpływający na wzrost ciśnienia u ludzi, u kotów nie odgrywają znaczącej roli (11).
Nadciśnienie pierwotne (idiopatyczne) diagnozuje się po wykluczeniu wszelkich innych stanów oraz chorób mogących być jego źródłem. Pomiary ciśnienia krwi ukazują utrzymujący się wzrost ciśnienia pomimo prawidłowych wyników badań dodatkowych. Ze względu na fakt, że niektóre c...
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
