Mykoplazmoza hemotropowa kotów w świetle obserwacji własnych

Patogeneza i objawy kliniczne

Objawy kliniczne mykoplazmozy hemotropowej u kotów eksperymentalnie zakażanych M. haemofelis pojawiają się po upływie 2-34 dni. W ostrej fazie choroby dochodzi do rozwoju ciężkiej niedokrwistości, która może utrzymywać się 18-30 dni. Anemia jest najczęściej efektem hemolizy zewnątrznaczyniowej i towarzyszy jej zwiększona liczba retikulocytów we krwi obwodowej. Ponieważ mykoplazmy układają się na powierzchni erytrocytów, podczas tworzenia się kompleksów immunoglobulin z mykoplazmami może dochodzić do niszczenia krwinek czerwonych (10-12).

Objawy niedokrwistości to:

apatia,brak apetytu,bladość błon śluzowych.

U niektórych kotów obserwuje się spaczony apetyt, tj.: zjadanie śmieci, lizanie ścian itp. Niekiedy dochodzi do utraty masy ciała i odwodnienia. Gwałtowanie rozwijająca się niedokrwistość może skutkować rozwojem objawów neurologicznych, prowadzić do zapaści i śmierci zakażonych zwierząt. Dynamika pojawiania się i zanikania we krwi mykoplazm jest znaczna i jest następstwem z jednej strony szybkiego namnażania się tych drobnoustrojów w organizmie gospodarza, a z drugiej strony stosunkowo szybkiego ich eliminowania przez układ immunologiczny. Dlatego bywa tak, że podczas analizy mikroskopowej rozmazów krwi pobranych od tego samego pacjenta w odstępie kilku godzin liczba patogenów widocznych na krwinkach może ulec drastycznemu zmniejszeniu pomiędzy jednym a drugim badaniem (13, 14).

U kotów, które przechorowały ostrą fazę choroby, hematokryt wzrasta do wartości prawidłowych lub prawie prawidłowych, zaś w rozmazach krwi na powierzchni krwinek czerwonych nie stwierdza się obecności mykoplazm. Nie można wykluczyć, że część zakażonych kotów pozostaje trwale zainfekowanych, a nawroty ostrej mykoplazmozy hemotropowej mogą towarzyszyć w ich przypadku stanów, w których dochodzi do spadku odporności, jak: ciąża, sytuacje stresowe, nadkażenia czy choroby nowotworowe (13, 15).

Koty zakażone Candidatus Mycoplasma haemominutum...