Mastocytoma – najczęściej występujący nowotwór skóry u psów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wyszukaj w serwisie

Mastocytoma – najczęściej występujący nowotwór skóry u psów

Mastocytoma – rozpoznanie

Wywiad musi dostarczyć jak najwięcej istotnych informacji o pacjencie. Bardzo ważne są wiek zwierzęcia oraz to, czy pies należy do rasy predysponowanej do wystąpienia mastocytomy. Następnie należy przeprowadzić badanie kliniczne, podczas którego trzeba określić charakter zmian, ich lokalizację oraz pojawienie się innych objawów towarzyszących. Jeżeli występujące u pacjenta zmiany oraz ich lokalizacja są charakterystyczne dla mastocytomy, należy przeprowadzić badania dodatkowe. Umożliwiają one potwierdzenie lub wykluczenie wstępnego rozpoznania.

Najczęściej wykonywanym badaniem dodatkowym przy podejrzeniu mastocytomy jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa. W 92-96% przypadków daje ona pewne rozpoznanie guzów II stopnia.

Pobrany materiał wybarwia się, stosując np. barwienie metodą Diff-Quick. Tak przygotowany preparat ogląda się pod mikroskopem. W obrazie widoczne będą liczne okrągłe lub owalne komórki z jądrem. W ich cytoplazmie obecne będą ziarnistości metachromatyczne. Zjawisko to jest dobrze widoczne w przypadku zmian wysoko zróżnicowanych.

W badanym preparacie mogą pojawić się również granulocyty kwasochłonne. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest dość łatwym badaniem do wykonania i w większości przypadków pozwala na postawienie rozpoznania. Natomiast aby określić stopień zaawansowania mastocytomy, należy wykonać badanie histopatologiczne. W tym celu należy pobrać wycinek guza.

Badanie to wykonuje się w celu postawienia rozpoznania i określenia stopnia zróżnicowania guza oraz po usunięciu chirurgicznym zmiany, aby określić stopień złośliwości. W preparacie histologicznym widoczne są skupiska okrągłych komórek układających się w sznury. Komórki te mogą również tworzyć luźne warstwy. Mastocyty zawierają cytoplazmę z licznymi ziarnistościami. Można zaobserwować też owalne jądro komórkowe. Komórki te nie są otorbione, a wśród nich mogą być obecne granulocyty zasadochłonne (2, 3, 5, 6, 9, 11).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.
Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Masz aktywną subskrypcję?
Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas
Poznaj nasze serwisy