Zmiana jako element rozwoju ZLZ
Trudna sztuka
wprowadzania zmian
Świadomość
potrzeby zmiany to pierwszy solidny krok menedżerski w dobrym kierunku.
Następny to przygotowanie do jej wprowadzenia. I myliłby się ten, kto
uważa, że wprowadzenie zmiany w małym zespole, gdzie lekarz weterynarii
jest jednocześnie właścicielem, kierownikiem ZLZ i pracodawcą dla kilku
osób, jest łatwiejsze niż w licznym, wieloosobowym zespole, gdzie
pracuje kilku czy kilkunastu lekarzy i odpowiednia liczba osób
stanowiących personel pomocniczy weterynaryjny oraz personel techniczny.
Kłopotów z odpowiedzialnością za zmiany nie ma tylko w jednoosobowym
gabinecie weterynaryjnym. Wprowadzaniu zmian zawsze towarzyszą obawy
dotyczące sytuacji „po”. Pracownik czy wspólnik może mieć wątpliwości
odnośnie celowości i zakresu wprowadzania zmian. Naturalną sytuacją jest
kiełkowanie wątpliwości, pojawienie się pytań czy wręcz niechęci.
Przykłady podejścia i reakcji na propozycję wprowadzenia zmian:
– I tak niczego to nie zmieni.
– Po co tyle zachodu?
– Nie wiem, po co aż takie duże zmiany.
– A źle nam było do tej pory?
– A co się stanie ze mną?
– I wiele innych.
Aby zminimalizować niechęć wrogie nastawienie, czy wręcz sabotowanie zmian, należy przystąpić do informowania o nich pracowników ZLZ z dość dużym wyprzedzeniem. O ile zmiana nie jest wymuszona zmianą skokową niezależną od nas, o tyle 2-3 miesiące to odpowiedni czas na oswojenie się z nową informacją i przygotowanie na nowe sytuacje. Zmianę należy pokazać w postaci jej efektów i korzyści dla całego ZLZ oraz, co szczególnie ważne, indywidualnie dla każdego członka zespołu.
Pokażmy, jak pożądany sposób wprowadzenia zmiany rzutuje na pracę ZLZ. Poprawa funkcjonowania organizacyjnego, efektywności ekonomicznej (przełożenie sytuacji ZLZ na sytuacje pracowników), zwiększenie liczby [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
