Umowa o zakazie konkurencji

Sankcje w przypadku naruszenia zakazu konkurencji

Nasuwa się pytanie o sankcję, która dotknie pracownika, gdy ten naruszy zakaz konkurencji. W odniesieniu do zakazu konkurencji obowiązującego w okresie trwania stosunku pracy ustawodawca w art. 1011 § 2 KP stanowi o wyrównaniu szkody, którą pracodawca poniósł wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji. Rzeczone wyrównanie szkody następuje na zasadach określonych w art. 114 i następnych KP. Nie jest to przestrzeń, by możliwie całościowo rozpatrywać zasady odpowiedzialności materialnej pracowników czy choćby reguły odpowiedzialności pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy, dlatego warto zasygnalizować, że:

po pierwsze, warunkiem odpowiedzialności odszkodowawczej pracownika z tytułu naruszenia zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku pracy jest zawinione wyrządzenie pracodawcy szkody stanowiącej normalne następstwo naruszenia zakazu konkurencji (16);

po drugie, odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody (17), z wyjątkiem wypadku, gdy pracownik umyślnie wyrządził szkodę, wówczas bowiem jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości (18).

Z kolei w przypadku umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy odpowiedzialność odszkodowawcza pracownika względem pracodawcy opiera się na odpowiedzialności kontraktowej (z art. 471 i n. KC) (19). Tutaj ujawnia się istotna z punktu widzenia praktyki różnica, albowiem:

w przypadku zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku pracy nie domniemywa się winy dłużnika (w tym układzie: pracownika); to pracodawca jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody (20);

a w reżimie odpowiedzialności umownej z art. 471 i n. KC domniemywa się winę dłużnika (w tym układzie: pracownika) (21).

Co więcej, w przypadku zakazu konkurencji po us...