Leczenie spondylomielopatii szyjnej przy użyciu spersonalizowanego implantu kręgosłupowego u psa – opis przypadku

Szyjna spondylomielopatia dotyka psów ras dużych oraz olbrzymich. Występuje w nich ucisk na szyjny odcinek rdzenia kręgowego oraz korzenie nerwowe lub same korzenie nerwowe.

Ucisk ten pojawia się na skutek kilku przyczyn:

• zmian patologicznych krążków międzykręgowych,
• zmian w obrębie struktur więzadłowych,
• deformacji kręgów,
• rozrostu tkanek miękkich,
• protruzji krążków międzykręgowych,
• niestabilności dynamicznej kręgów.

Spondylomielopatie dzielimy na pochodzenia kostnego – osseous-associated cervical spondylomyelopathy (OACSM) – i dyskowego – disc-associated cervical spondylomyelopathy (DACSM) (1, 2, 3, 7, 9).

DACSM

Dotyczy głównie psów w średnim wieku oraz starszych. Zwężenie genetyczne kanału kręgowego, nieprawidłowa rotacja kręgów szyjnych podczas ruchu, zwiększenie objętości krążka międzykręgowego, zmiany tkanek miękkich, przerost pierścienia włóknistego i więzadła podłużnego grzbietowego – to wszystko powoduje wysunięcie krążka międzykręgowego w kierunku światła kanału kręgowego, powodując ucisk na rdzeń kręgowy. Dotyczy to głównie odcinka C5-C6 i C6-C7, ale występuje również w wyższej partii kręgów.

OACSM

Dotyczy głównie psów młodych ras olbrzymich szybko rosnących. Zmiany powodują: zwężenie kanału kręgowego w wyniku deformacji trzonów i łuków kręgów, zapalenie stawów międzykręgowych i ich deformację powodujące boczny ucisk na rdzeń, wysunięcie krążka międzykręgowego w kierunku światła kanału kręgowego.

Spondylomiopatie dotyczą głównie ras: dog niemiecki, doberman, ale były również opisywane u: bernardynów, bobtaili, bokserów, [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas