Leczenie kardiomiopatii przerostowej i niewydolności serca u kotów

Kardiomiopatia przerostowa (ang. hypertrophic cardiomyopathy, HCM) jest najczęstszą chorobą serca u kotów (14). Polega na przeroście koncentrycznym mięśnia lewej komory przy braku innej choroby serca lub choroby ogólnoustrojowej zdolnej do wywołania hipertrofii, np. nadciśnienia tętniczego krwi, nadczynności tarczycy, akromegalii (11). Jest chorobą progresywną, rozwijającą się w czasie, najczęściej na przestrzeni kilku lat. Diagnostyka HCM opiera się na badaniu echokardiograficznym. Ze względu na szereg chorób mogących powodować pogrubienie mięśnia sercowego, HCM jest najczęściej diagnozą z wykluczenia.

Badanie echokardiograficzne jest kluczowe nie tylko do otrzymania diagnozy tzw. fenotypu kardiomiopatii przerostowej (czyli obecności pogrubienia ścian lewej komory o jeszcze nieustalonej etiologii), ale także do oceny ryzyka wystąpienia objawów, a tym samym potrzeby wdrożenia leczenia. Kardiomiopatia przerostowa może być związana z rozwojem trzech głównych powikłań:

1. Niewydolności serca – lewokomorowej, związanej z wystąpieniem obrzęku płuc, wodopiersia, a także wodoosierdzia.
2. Epizodu zatorowości tętniczej – spowodowanego oderwaniem się zakrzepu uformowanego w uszku lewego przedsionka.
3. Nagłej śmierci sercowej – najczęściej związanej z arytmiami komorowymi lub z epizodami omdleń.

Leczenie kardiomiopatii przerostowej jest w głównej mierze uzależnione od stadium choroby (ryc. 1).

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas