Kot z FIP jako nietypowy pacjent kardiologiczny – opis przypadku
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (ang. feline infectious peritonitis – FIP) jest wirusową chorobą, której czynnikiem etiologicznym jest koronawirus kotów FCoV. Wyróżniamy jego 2 biotypy różniące się chorobotwórczością: jelitowy oraz wywołujący FIP („fipogenny”), będący mutantem szczepu jelitowego (1).
Biotyp jelitowy FCoV jest szeroko rozpowszechniony w populacji kotów, w przeciwieństwie do biotypu wywołującego FIP, pojawiającego się stosunkowo rzadko. Dane amerykańskie wskazują że w klinikach weterynaryjnych 1 przypadek FIP notowany jest na około 200-300 nowych kocich pacjentów. FIP jest chorobą głównie kotów młodych. Najczęściej występuje w wieku od 6 miesięcy do około 1,5 roku, choć pierwsze padnięcia zaczynają się już w 4. miesiącu życia lub nawet wcześniej. U zwierząt starszych niż 4-5 lat FIP zdarza się rzadko (2).
Szczepy fipogenne koronawirusów intensywnie namnażają się w monocytach oraz makrofagach i w fazie wiremii są roznoszone po całym organizmie. Monocyty, migrując z drobnych żył do tkanek, uwalniają wirus oraz cytokiny. Efektem jest powstawanie w różnych narządach i tkankach ziarniniaków. Taką formę choroby określa się mianem postaci bezwysiękowej (suchej) FIP. Jeśli ziarniniakom towarzyszy gromadzenie się wysięku w jamach ciała, mamy do czynienia z formą wysiękową (mokrą) choroby (1, 2).
Objawy kliniczne towarzyszące FIP są bardzo zróżnicowane i zależne od formy choroby. Obie postacie FIP zaczynają się objawami ogólnymi jak: apatia, spadek apetytu i masy ciała, gorączka. U chorych kotów mogą wystąpić biegunka i wymioty, niekiedy żółtaczka. W postaci wysiękowej w obrazie klinicznym dominuje wodobrzusze. Niekiedy [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii