Kleszcze – wektory chorób zakaźnych i inwazyjnych u zwierząt towarzyszących

Babeszjoza

Piroplazmoza jest transmisyjną chorobą przenoszoną przez kleszcze. Jej czynnikiem etiologicznym są pierwotniaki należące do rodzaju Babesia, rodziny Babesidae (69). Na podstawie morfologii komórki wyróżnia się dwie grupy tych pasożytów – większe o wielkości około 3-5 μm, określane mianem B. canis, oraz mniejsze o wymiarach 1-3 μm – B. gibsoni (70, 71).

Zachorowania na babeszjozę pojawiają się wiosną oraz jesienią i są związane z sezonową aktywnością kleszczy. Do zarażenia psów dochodzi podczas inwazji tymi pajęczakami. W trakcie pobierania krwi przez kleszcze do organizmu psa zostają wprowadzone sporozoity, które przekształcają się w trofozoity, a następnie w obrębie krwinek czerwonych ulegają podziałom na dwa gruszkowate merozoity. Z czasem doprowadzają one do destrukcji erytrocytów, co klinicznie objawia się anemią (72).

Najogólniej można przyjąć, że babeszjoza występuje w dwóch postaciach: niepowikłanej i powikłanej. Niepowikłana babeszjoza objawia się niedokrwistością, z kolei drugą formę inwazji cechuje upośledzenie funkcji wielu narządów. Anemia hemolityczna oraz zespół uogólnionej reakcji zapalnej (z ang. systemic inflammatory response syndrome – SIRS) są głównymi zaburzeniami prowadzącymi do niewydolności wielonarządowej (ang. multiple organ dysfunction syndrome – MODS) (73, 74, 75).

Pierwsze objawy babeszjozy są niespecyficzne. U zarażonych zwierząt pojawiają się:

• gorączka,
• apatia,
• spadek apetytu,
• 

  Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
  którzy są subskrybentami naszego portalu.

  Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
  i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

  Wybierz subskrypcję

  Masz aktywną subskrypcję?

  Zaloguj się

  Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas