Kleszcze – wektory chorób zakaźnych i inwazyjnych u zwierząt towarzyszących
Inwazje pierwotniacze
Hepatozoonoza
Jest pierwotniaczą chorobą psów i kotów, której czynnikiem etiologicznym dla psów są pierwotniaki H. canis oraz H. americanum (55, 56). Koty mogą ulegać zarażeniu H. felis lub H. canis (52).
Psy i inne kręgowce są żywicielami pośrednimi dla pierwotniaków, które do tego, by zakończyć cykl rozwojowy, wymagają odpowiedniego wektora. W przypadku H. americanum jest to kleszcz Amblyomma maculatum, podczas gdy żywicielem ostatecznym H. canis jest Rhipicephalus sanguineus (56, 57).
Nimfy kleszczy podczas pasożytowania na powłokach ciała zwierząt pobierają wraz z krwią leukocyty zawierające gamonty, które w jelitach kleszczy zostają uwalniane z komórek. W następstwie łączenia się gamontów formuje się zygota. Efektem sporogonii jest powstawanie w jamie ciała kleszcza oocyst. Każda oocysta zawiera setki małych, owalnych sporocyst, a te od 10 do 26 sporozoitów. Oocysty dojrzewają w miarę, jak kleszcze przechodzą kolejne stadia rozwojowe. Efekt tego jest taki, że zarówno nimfy, larwy, jak i postaci dorosłe pajęczaków mogą przenosić chorobę (58).
W przeciwieństwie do innych chorób transmisyjnych hepatozoonoza jest przenoszona nie na zasadzie ukąszenia przez kleszcza, a wskutek zjedzenia przez psy zarażonych pajęczaków podczas pielęgnacji sierści.
Z innych dróg transmisji hepatozoonozy wymienić należy inwazje śródmaciczne przekazywane z zarażonych matek na potomstwo. Ta droga szerzenia się choroby została z całą pewnością potwierdzona dla H. canis i z dużym prawdopodobieństwem dla H. americanum (59, 60, 61).
Naturalnym rezerwuarem H. americanum są kojoty i oceloty. Ponadto w organizmach dzikich gryzoni oraz królików wykazano obecność Hepatozoon spp. blisko spokrewnionych z omawianym gatunkiem pasożyta (62-65).
U psów zarażonych H. canis rozwijają się nieznaczne lub słabo nasilone objawy kliniczne choroby, podczas gdy inwazje na tle H. americanum przebiegają z reguły ciężko z objawami:
gorączki, sztywnego chodu, ...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2855 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Koszty Walka z mykotoksynami w stadzie bydła mlecznego jest nie tylko kwestią zdrowia zwierząt, ale także istotnym aspektem ekonomicznym. Analizy kosztów i korzyści pokazują, że inwestycja w kontrolę mykotoksyn może być wysoce opłacalna. Straty wynikające z obecności mykotoksyn, takie jak spadek produkcji mleka, zwiększone koszty weterynaryjne i przedwczesne brakowanie krów, mogą znacząco przewyższać koszty prewencji. […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Piśmiennictwo dr inż. Piotr Nowak Facebook0Tweet0LinkedIn0
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Piśmiennictwo lek. wet. Katarzyna FerenzGabinet weterynaryjny Końskie Zdrowie we Wrocławiu Facebook0Tweet0LinkedIn0
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Piśmiennictwo mec. Anna SłowińskaVox Poland Pomoc PrawnaSzczecin Facebook0Tweet0LinkedIn0
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]