Zapalenie kości i szpiku u szczeniaka – droga przebyta od rozpoznania do wyleczenia
Opis przypadku
Na konsultację ortopedyczną opiekunowie zgłosili się ze szczeniakiem, samcem w wieku 5 miesięcy, rasy west highland white terrier. Powodem wizyty była przewlekła kulawizna 4. stopnia z lekkim podpieraniem kończyny miednicznej na palcach. Kulawizna występowała od 2 miesięcy (od momentu wzięcia psa z hodowli). Pies był konsultowany w innej placówce, jak tylko pojawiły się pierwsze oznaki kulawizny. Zostało wykonane zdjęcie RTG, na którym lekarz zaobserwował lekkie zatarcie struktury części dalszej kości strzałkowej. Stosowana przewlekle terapia lekami niesteroidowymi przeciwzapalnymi nie przynosiła żadnej poprawy, a kulawizna kończyny i bolesność nasilały się z tygodnia na tydzień. Właściciel zarzekał się, że pies nie doznał żadnego urazu, który mógłby być powodem kulawizny.
W dniu wizyty podczas badania klinicznego zaobserwowano, poza silną kulawizną, zaawansowane zaniki mięśniowe na całej kończynie miednicznej prawej. Palpacyjnie obecna silna bolesność podczas ucisku na nasadę bliższą kości udowej, powierzchowne węzły chłonne niepowiększone, w tym węzeł chłonny pachwinowy i podkolanowy. Osłuchowo nie zaobserwowano patologicznych szmerów na terenie serca i nad polami płuc. Ciepłota ciała prawidłowa – 38,7 stopni Celsjusza. Ze względu na bolesność kończyny diagnostykę rozpoczęto od mniej inwazyjnego badania, czyli USG. Badanie USG wykazało odczyn okostnowy trzonu kości udowej, o grubości 4,3 mm, z obniżeniem echogeniczności warstwy korowej kości. W części dalszej kości strzałkowej widoczne przerwanie ciągłości kości, z obszarem niejednorodnym z licznymi hiperechogenicznymi ogniskami, prawdopodobnie wolnymi fragmentami kostnymi lub ogniskami kostnienia, co mogło wskazywać na proces osteolizy lub złamanie. Wyraźne zmiany w badaniu [...]
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
