Zachowawcze leczenie zespołu Conna u psa – opis przypadku

Przed podjęciem farmakologicznego leczenia nadczynności kory nadnerczy lekarz prowadzący poprosił o konsultację i potwierdzenie prawidłowości postępowania. Wątpliwości lekarza prowadzącego budził fakt niestwierdzenia zmian w ultrasonograficznym badaniu nadnerczy z równoczesnym niespełnieniem kryteriów supresji wydzielania kortyzolu w teście hamowania niską dawką deksametazonu.

W badaniu klinicznym stwierdzono obniżenie napięcia mięśniowego, niechęć do ruchu, podwyższenie ciśnienia krwi, którego wartość średnia z przeprowadzonych trzech pomiarów (189/130 mmHg, 174/123 mmHg, 190/135 mmHg) wynosiła 184/129 mmHg. W wywiadzie uzyskano informacje o występowaniu objawów nadmiernego pragnienia i wielomoczu oraz słabości mięśniowej objawiającej się ciągłym przebywaniem w pozycji leżącej, w tym również podczas przyjmowania pokarmu. Zlecono oznaczenie stężenia kreatyniny oraz jonów sodu i potasu w surowicy i w moczu oraz powtórzenia ultrasonograficznego badania jamy brzusznej ze szczególnym uwzględnieniem nadnerczy, gdyż od poprzedniego badania USG jamy brzusznej upłynęło 11 miesięcy. Ponadto zlecono określenie ilości wody pobieranej przez psa w ciągu doby.

Suka wypijała 2,5 litra wody na dobę przy masie ciała 11 kg. W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej stwierdzono powiększenie nadnercza prawego do rozmiarów 1,2 cm × 2,5 cm (ryc. 1, s. 77). W wynikach badania surowicy stwierdzono hipokaliemię (stężenie jonów potasu wynosiło 2,9 mmol/l). Stężenie kreatyniny oraz jonów sodu w surowicy pozostawało w zakresie wartości referencyjnych (kreatynina: 1,6 mg/dl, sód: 149,7 mmol/l). Stężenie sodu, potasu i kreatyniny w moczu wynosiło odpowiednio: potas: 7,4 mmol/l, sód: 24,1 mmol/l, kreatynina: 10,7 mg/dl.

Uzyskane wyniki pozwoliły na obliczenie frakcyjnego wydalania potasu według wzoru:

FE(K+) = UK/SK × SCr/UCr × 100%

gdzie:

UK – stężenie potasu w moczuSK – stężenie potasu w surowicySCr – stężenie kreatyniny w surowicyUCr – stężenie kreatyniny w moczu), k...