Wykorzystanie rezonansu magnetycznego w diagnostyce schorzeń kręgosłupa u psów – opis przypadku
Opis przypadku
Ośmioletni pies rasy owczarek niemiecki o masie ciała 51 kg wykazywał silne osłabienie kończyn miednicznych, niezborność ruchową, niedowład. Właściciel zauważył pierwsze objawy około 2 miesięcy wcześniej. Lekarz prowadzący wykonał zdjęcie RTG w projekcji strzałkowej i bocznej kręgosłupa na odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zmiany widoczne na radiogramie sugerowały początki choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Zalecono niesterydowe leki przeciwbólowe na okres 2 tygodni. Według właściciela stan psa uległ nieznacznej poprawie. Pies został skierowany na badanie neurologiczne i rozszerzoną diagnostykę obrazową. Podczas badania neurologicznego stwierdzono obniżenie napięcia mięśni, nieprawidłowe reakcje postawne i czucie głębokie. Deficyty neurologiczne wskazywały na zaburzenia w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Postawiono podejrzenie zespołu ogona końskiego. Zalecono wykonanie rezonansu magnetycznego w celu potwierdzenia podejrzenia i ustalenia dalszego postępowania.
Materiały i metody
Badanie wykonano, poddając psa znieczuleniu ogólnemu infuzyjnemu przy użyciu Propofolu w dawce 2 mg/kg, po uprzedniej premedykacji atropiną (0,05 mg/kg m.c. s.c.) i medetomidyną 0,1 mg/kg m.c. i.m. Po zaintubowaniu pies został umieszczony w niskopolowym rezonansie magnetycznym o mocy 0,25 tesli w pozycji bocznej, następnie wykonano badanie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, otrzymując obrazy T1- i T2-zależne w płaszczyźnie strzałkowej i poprzecznej, w sekwencjach Spine Echo (SE), Fast Spine Echo (FSE), 3D HYCE. Nie podawano środka kontrastowego.
Na otrzymanych skanach w projekcji strzałkowej zaobserwowano ucisk na worek oponowy przez uwypuklenie dogrzbietowe krążka międzykręgowego na poziomie L7-Sc (ryc. 1), a ponadto utratę prawidłowej intensywności sygnału na obrazie [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Mogą zainteresować Cię również
POSTĘPOWANIA
w weterynarii