Niepłodność kotów – opis przypadku niedrożności jajowodów

Coraz częściej do zakładów leczniczych dla zwierząt trafiają właściciele, którzy mają trudności z uzyskaniem potomstwa od swoich podopiecznych. Często są to zwierzęta zdobywające wiele nagród i dowodów uznania w czasie licznie odbytych wstaw, u których pierwsze problemy w rozrodzie pojawiają się dopiero po uzyskaniu uprawnień reproduktora. Hodowcy trudno jest zaakceptować sytuację, gdy mimo krycia równie utytułowanymi reproduktorami nie uzyskuje potomstwa od osobnika, który dzięki swojemu wyjątkowemu fenotypowi zadowala wymagające gusta sędziów.

Zwykle po kilku nieudanych próbach uzyskania miotu właściciele takiego zwierzęcia trafiają do lekarza weterynarii, szukając wyjaśnienia takiego stanu rzeczy.

Tradycyjnie w pierwszej kolejności na badania trafiają osobniki żeńskie, zgodnie z utartym fałszywie przekonaniem, upatrywane są przez właścicieli jako źródło problemu w przypadku braku zapłodnienia. Jednak dzięki podnoszącej się świadomości opiekunów coraz częściej badana jest płodność obu osobników. Do niedawna badanie płodności kocurów było bardzo mocno ograniczone, często skupiało się na podstawowym badaniu klinicznym, bardziej specjalistycznym badaniu andrologicznym, czasem były wykonywane również badania obrazowe, np. ultrasonograficzne badanie jąder reproduktora.

W ostatnich latach do oceny płodności samców dołączyło badanie nasienia, które jest już od wielu lat rutynowo wykonywane u innych gatunków zwierząt. Pobieranie nasienia od kocurów poprzez kateteryzację cewki moczowej jest mniej inwazyjne i łatwiejsze od poprzednich metod, a tym samym bardziej dostępne dla mniej wykwalifikowanych placówek weterynaryjnych (7).

Niemniej jednak nadal większą uwagę przy problemie w rozrodzie skupia się głównie na osobniku żeńskim, czyli w przypadku tego artykułu na kotce.

Przyczyny niepłodności

Jeśli chodzi o przyczyny niepłodności lub, bardziej precyzyjnie mówiąc, powody braku uzyskiwania miotu, możemy je podzielić na:

Zależne od samca.

Zależne ...