Limfangiografia kończyn miednicznych w tomografii komputerowej – opis przypadku
Opis zwierzęcia:
Gatunek: pies,
Rasa: labrador retriever,
Płeć: samica,
Wiek: 2 lata.
Opis przypadku
Pacjent został skierowany z innej placówki z objawami obrzęku jednej kończyny miednicznej o nieustalonej etiologii (ryc. 1). Z wywiadu ustalono, że obrzęk pojawił się mniej więcej w wieku 10-12 miesięcy przy osiągnięciu obecnej, docelowej wagi zwierzęcia (28 kg). Obwód kończyny wraz z wiekiem miał wyraźną tendencję wzrostową, a pies coraz większe trudności z poruszaniem się. Pojawiły się kulawizna II stopnia i postępujące zmiany skórne o charakterze wykwitów zapalnych oraz wysięku. Pies był okresowo leczony poprzez stosowanie antybiotykoterapii (enrobioflox 5 mg/kg m.c. 1x dziennie, a także amoksycylina z kwasem klawulonowym 10 mg/kg m.c. 1x dziennie) oraz glikokortykosteroidów (deksametazon 0,5-1 mg/kg m.c. 1x dziennie) z tendencją do częstych nawrotów – kilkukrotne terapie, 10-14-dniowe z nawrotami w trakcie stosowania leków, a w przypadku uzyskania poprawy nawroty następowały zaraz po odstawieniu leczenia farmakologicznego.
W momencie przyjęcia pacjenta obwód kończyny lewej był około pięciokrotnie większy w stosunku do strony przeciwnej, a ciastowaty, niebolesny obrzęk obejmował okolicę od stawu skokowego po okolicę pachwinową oraz nasadę ogona włącznie.
Diagnostyka
W badaniu klinicznym z wyjątkiem rozległego obrzęku kończyny miednicznej nie stwierdzono innych odstępstw. Wszystkie dostępne do badania węzły chłonne obwodowe, z wyjątkiem niewyczuwalnego węzła chłonnego w kończynie objętej [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!
Zapisz się do bezpłatnego newslettera!
Bądź na bieżąco z nowościami z branży weterynaryjnej.
