Karłowatość przysadkowa u psów

Najlepsze rozpoznanie stawia się po przeprowadzeniu testów stymulacyjnych – z GnRH lub powszechniej stosowanego testu z zastosowaniem ksylazyny albo klonidyny. W medycynie weterynaryjnej zwykle stosowany jest test z ksylazyną (7), która jako agonista receptorów α2-adrenergicznych doprowadza u zdrowych psów po 15-30 minutach od podania dożylnego w dawce 100-300 µg/kg mc. do wyrzutu hormonu wzrostu. Jej poziom podstawowy zawiera się w przedziale od 1 do 4,5 ng/ml (4, 7, 10). W przypadku użycia klonidyny podaje się ją w dawce 10 µg/ kg mc., natomiast GnRH – w dawce 1 µg/ kg mc. (14).

Kolejnym możliwym do zastosowania w diagnostyce testem jest test stymulacji greliną. Ludzka grelina podawana jest w dawce 2 µg/ kg mc. W przypadku gdy po jej podaniu poziom GH przekracza 5 µg/l, wyklucza się karłowatość (3).

W przypadku wykonania biopsji skóry i badania histopatologicznego nie stwierdza się zmian typowych dla tej choroby W obrazie mikroskopowym można stwierdzić otokeratyczną hiperkeratozę, keratozę mieszkową, nadmiernie rozszerzone mieszki włosowe, atrofię mieszków włosowych, mieszki włosowe w fazie telogenu, atrofię gruczołów łojowych oraz ścieńczenie skóry. Cechą, która w badaniu histopatologicznym może przemawiać za karłowatością przysadkową, jest zmniejszona ilość włókien elastynowych.

Leczenie

Choroba nie jest uleczalna, o czym należy poinformować właściciela. Należy ponadto uprzedzić go o spodziewanym skróceniu życia zwierzęcia. W przypadku gdy wraz z niedoborem hormonu wzrostu występują również inne, zależne od przysadki zaburzenia w wydzielaniu hormonów, należy je stosownie leczyć (niedoczynności tarczycy czy niedoczynności kory nadnerczy).

W celu przywrócenia prawidłowych poziomów hormonu wzrostu można go suplementować. Podawać należy bydlęcy hormon wzrostu w dawce 10 IU co drugi dzień przez 30 dni lub też świński hormon wzrostu w dawce 2 IU co drugi dzień albo 0,1-0,3 IU/kg trzy razy w tygodniu przez 4 do 6 tygodni. W obydwu przypadkach hormo...