Kardiomiopatia rozstrzeniowa okiem patologa

Powiększenie lewego przedsionka

Poszerzenie lewej komory prowadzi do rozciągnięcia pierścienia włóknistego, stanowiącego rusztowanie dla zastawki mitralnej, co z kolei skutkuje nasilającą się falą zwrotną, mimo prawidłowej budowy płatków zastawki (1). Wraz z postępem choroby poszerzeniu ulega także lewy przedsionek. Nie zostało jednoznacznie określone, czy postępujące poszerzenie lewego przedsionka jest wynikiem jedynie fali zwrotnej przez zastawkę mitralną, czy także choroby samego mięśnia sercowego (7).

Jednak ostatnie badania pokazują, że zmiany obserwowane w przedsionku są różne u psów z kardiomiopatią rozstrzeniową niż u psów z chorobą zastawki mitralnej, co sugeruje, że w przypadku DCM pewną rolę mogą odgrywać pierwotne zmiany struktury mięśnia sercowego, a nie jedynie przeciążenie objętościowe (8-10). W lewym przedsionku psów z DCM stwierdzano zwiększoną ilość tkanki łącznej, szczególnie pomiędzy włóknami mięśniowymi (ryc. 6). Same kardiomiocyty także ulegają zwyrodnieniu z zatarciem struktury, utratą prążkowania i ze zmianami jąder komórkowych (ryc. 7) (8). Można zaobserwować zmiany w białkach budujących kardiomiocyty, w tym tych odpowiadających za kurczliwość komórek czy utrzymanie ich struktury (9-10).

Powiększenie prawej komory i prawego przedsionka

W zaawansowanym stadium choroby obserwujemy nie tylko powiększenie lewej strony serca, ale także powiększenie wszystkich jego jam. Może to być efekt postępującej niewydolności krążenia połączonej z predyspozycją psów z DCM do przebudowy mięśnia sercowego. Choć zmiany histologiczne są także obserwowane w tkankach prawej komory i prawego przedsionka (4, 5, 11), nie dzieli się ich na typy, jak w przypadku lewej komory. W obrębie prawej komory i przedsionka można stwierdzić nasilone włóknienie i nacieki ...