Tetralogia Fallota u kota – opis przypadku

Tetralogia Fallota (TOF) jest złożoną wadą wrodzoną serca, na którą składają się:

zwężenie tętnicy płucnej (PS – ang. pulmonic stenosis),

ubytek w przegrodzie międzykomorowej (VSD – ang. ventricular septal defect),

przemieszczenie aorty na stronę prawą („aorta jeździec”),

przerost koncentryczny prawej komory serca (ryc. 1).

Ostatnia składowa rozwija się wtórnie do przeciążenia ciśnieniowego wynikającego ze stenozy płucnej oraz obecności VSD i ulega progresji z czasem (1).

TOF jest najczęściej występującą siniczą wadą wrodzoną u ludzi (z częstością występowania 3-5/10 000 urodzeń) opisaną w literaturze po raz pierwszy przez Etienne’a-Louisa Falotta jako „blue baby syndrome”, w 1888 r. (2-4). U kocich pacjentów wrodzone wady serca występują w 0,2% przypadków, stanowiąc 8% chorób serca u tego gatunku (5).

Najczęstszymi wadami wrodzonymi u kotów są:

ubytek w przegrodzie międzykomorowej (VSD) – w połowie przypadków,

dysplazja zastawki trójdzielnej – 11%,

zwężenie zastawki tętnicy płucnej (PS) – 10%,

ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD) – 10%,

zwężenie zastawki aortalnej (AS) – 9%,

dysplazja zastawki dwudzielnej – 9%

i wreszcie, TOF stanowiąca zaledwie 5% wad wrodzonych serca u kotów (5).

Pierwsze doniesienia o występowaniu tej wady u kotów pochodzą już z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku (6, 7). Jeszcze rzadziej (< 3% przypadków wad wrodzonych) występują przetrwały przewód tętniczy (PDA), wspólny kanał przedsionkowo-komorowy (AVC) i inne (5). Ponadto tetralogia może współwystępować wraz z innymi wadami wrodzonymi, np. AS i ASD, choć zdarza się to wyjątkowo rzadko (2).

Wielowadzie to wynika z przemieszczenia przednio-tylnego stożka tętniczego będącego prekursorem pnia płucnego i części przegrody międzykomorowej podczas organogenezy (8). Badania genetyczne u psów rasy szpic wilczy niemiecki (Keeshond) wykazały dziedziczenie autosomalne recesywne wad stożka naczyniowego (do których należy TOF) ze zmienną ...