Przypadek kostniakomięsaka w sercu u psa
Omówienie
Kostniakomięsak (osteosarcoma) to pierwotny, złośliwy nowotwór kości wywodzący się z komórek mezenchymalnych. Cechą charakterystyczną kostniakomięsaka jest wytwarzanie przez komórki nowotworowe osteoidu i/lub niedojrzałej tkanki kostnej. Kostniakomięsaki nie są jednorodną grupą nowotworów, różnią się ilością macierzy międzykomórkowej (matrix), budową histologiczną oraz zmianami radiologicznymi (3). Według licznych raportów osteosarcoma stanowi ponad 80% złośliwych guzów kości u psów oraz ponad 70% u kotów (4, 5). Średni wiek, w którym nowotwór ten zostaje rozpoznany u zwierzęcia, wynosi 7,5-8 lat, chociaż zdarza się, że rozpoznawany jest u psów nawet dwuletnich (3, 10, 14). Dotyczy to szczególnie psów ras olbrzymich, u których mięsaki kości rozwijają się we wcześniejszym wieku niż u psów ras małych (8). Z reguły pacjenci trafiają do lekarza po 2-3 miesiącach od wystąpienia pierwszych objawów choroby. W niektórych przypadkach przebieg choroby jest na tyle szybki, że zwierzęta przeżywają bez leczenia mniej niż miesiąc (2, 4).
Podział kostniakomięsaków oparty jest o miejsce ich występowania oraz budowę histopatologiczną. Ze względu na miejsce występowania wyróżnia się kostniakomięsaki: śródkostne, okostnowe, przykostne, powierzchowne o wysokiej złośliwości (high-grade surface osteosarcoma) oraz kostniaki pozaszkieletowe. Natomiast ze względu na budowę histopatologiczną guzy te dzielimy na: kostniakomięsaka niskozróżnicowanego, osteoblastycznego (nieproduktywnego, umiarkowanie produktywnego oraz produktywnego), chondroblastycznego, fibroblastycznego, teleangiektycznego (teleangiectatic osteosarcoma), olbrzymiokomórkowego oraz złożonego. Niskozróżnicowany, osteoblastyczny nieproduktywny oraz fibroblastyczny kostniakomięsak charakteryzują się miękką, bladą macierzą z licznymi obszarami martwicy.
Kostniakomięsaki chondroblastyczny oraz złożony wytwarzają bladą, lśniącą macierz. Macierz kostniakomięsaka teleangiektycznego jest delikatna i krwawa, ...