Prawostronny łuk aorty
Omówienie
Do wystąpienia wady prawostronnego łuku aorty predysponowane są owczarki niemieckie i setery irlandzkie (11). U kotów nie są znane predyspozycje do tej wady.
Dominują objawy kliniczne ze strony przewodu pokarmowego. Zwierzęta zwykle rozwijają się prawidłowo do momentu, kiedy piją mleko matki. Przejście na pokarm stały powoduje pojawienie się objawów w postaci wymiotów. Są to wymioty rzekome spowodowane ulewaniem się treści gromadzącej się w przełyku przed miejscem zwężenia – czyli u podstawy serca. Stopniowo rozwija się rozstrzeń przełyku, a zwierzę gorzej się rozwija z powodu zmniejszonej ilości pobieranego pokarmu. W przypadkach zaawansowanych przy dużym rozszerzeniu przełyku dochodzi do ulewania płynów, co może doprowadzać do zachłystowego zapalenia płuc i objawów duszności (8). W nieleczonych przypadkach choroba kończy się zazwyczaj kacheksją lub śmiercią zwierzęcia ze względu na rozwijające się powikłania ze strony układu oddechowego.
Pierścień naczyniowy jest anomalią rozwojową łuku aorty, w której przełyk i tchawica zostają częściowo lub całkowicie otoczone (uciśnięte) przez naczynia (16). Rozwój prawego łuku aorty może być związany z zanikiem łuku lewego lub mogą rozwijać się oba łuki. W tym ostatnim przypadku są one zwykle niedorozwinięte (7). U kotów opisano tylko trzy typy anomalii łuku aorty: PRAA z lewostronnym więzadłem tętniczym – 81% (17), przetrwały lewy łuk aorty z prawostronnym więzadłem tętniczym (9, 14) – 13% i podwójny łuk aorty – 1% (15, 18). U 33% psów z PRAA dodatkowo lewa tętnica podobojczykowa przebiega nad przełykiem, a u 12% występuje niepełny podwójny łuk aorty (niedorozwinięty lewy łuk aorty) (3). Niedorozwinięty lewy łuk aorty, jak wspomniano, jest częścią tzw. niepełnego podwójnego łuku aorty.
Niedorozwinięte naczynie może być drożne lub zarośnięte i leży niemal zawsze za lewą tętnicą podobojczykową. Te dodatkowe naczynia mogą być odpowiedzialne za utrzymywanie się wymiotów rzekomych pomimo skutecznego pr...
