Praktyczne aspekty sztucznej stymulacji serca

Zespół chorego węzła zatokowego (SSS), jak sama nazwa wskazuje, jest złożoną arytmią wynikającą z nieprawidłowej pracy węzła zatokowego, ale także węzła przedsionkowo-komorowego. Jego etiologia i patogeneza nie zostały dotąd w pełni wyjaśnione, jednak przyczyny tej choroby obejmują między innymi wady wrodzone w budowie węzła zatokowego, procesy zwyrodnieniowe i zastępowanie tkanki węzła przez tkankę włóknisto-tłuszczową. Opisywane są również predyspozycje rasowe u sznaucerów miniaturowych czy West Highland white terrierów. SSS może charakteryzować się także naprzemiennym występowaniem epizodów tachykardii oraz bradykardii, obecnością pauz, tachyarytmii nadkomorowych czy innych złożonych zaburzeń rytmu serca powiązanych z funkcjonowaniem węzła zatokowego. W przypadku SSS sztuczna stymulacja serca służy przede wszystkim redukcji epizodów omdleń występujących w wyniku bradykardii czy pauz (5, 11).

W niewielkim odsetku złośliwego zespołu wazowagalnego, jeśli inne metody leczenia nie przyniosły oczekiwanej redukcji objawów, można także rozważyć implantację stymulatora. Są to przypadki zaburzeń w funkcjonowaniu autonomicznego układu nerwowego prowadzące do omdleń w wyniku reakcji wazowagalnej wywołanej kaszlem czy silną ekscytacją, w których leczenie przyczynowe nie przynosi łagodzenia objawów, a te są częste i mają gwałtowny przebieg (7).

Niezależnie od diagnozy, zanim podejmie się decyzję o wykonaniu zabiegu, niezwykle istotne jest wykluczenie wszelkich odwracalnych przyczyn bradyarytmii w postaci chorób układowych czy zaburzeń równowagi elektrolitowej.

[...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas