Powikłania stadium D choroby zwyrodnieniowej zastawki mitralnej

Zerwanie struny ścięgnistej

Struny ścięgniste (ang. chordae tendineae – CT) są elementem aparatu zastawkowego, łączą płatki zastawki z mięśniami brodawkowatymi. Stanowią ważny element biomechaniczny, biorąc udział w prawidłowym funkcjonowaniu zastawki. Zerwanie struny ścięgnistej (ang. chordae tendineae rupture – CTR) jest jednym z powikłań MVD, prowadzącym do ostrego obrzęku płuc i w skrajnych przypadkach może skutkować zgonem pacjenta. W jednym z badań retrospektywnych CTR było ono zdiagnozowane u 16% psów z chorobą zwyrodnieniową zastawki mitralnej (10). Jest zatem zdecydowanie częstszym powikłaniem niż pęknięcie lewego przedsionka. Częściej, bo aż w 96% przypadków, dochodzi do zerwania struny przyczepionej do płatka przedniego.

Zerwanie struny ścięgnistej prowadzi do wypadania płatka zastawki mitralnej do lewego przedsionka w trakcie skurczu komór. Jest to widoczne w badaniu echokardiograficznym, w projekcji 2D prawostronnej, przymostkowej 4-jamowej.

W wyniku zerwania struny ścięgnistej dochodzi do przeciążenia objętościowego, zwiększa się ciśnienie w lewym przedsionku oraz żyłach płucnych, co skutkuje rozwojem:

ostrego obrzęku płuc,

nadciśnienia płucnego,

prawokomorowej niewydolności serca.

Jest to stan nagły i taki pacjent wymaga stabilizacji (pamiętając o równoczesnej terapii MVD). Rozwój kardiochirurgii weterynaryjnej w ostatnich latach pozwolił na wykonywanie zabiegów na otwartym sercu z wykorzystaniem sztucznego płucoserca, a wymiana pękniętej struny ścięgnistej jest najbardziej efektywną metodą leczenia, jednak jest to wciąż metoda dostępna w niewielu ośrodkach na świecie (11).

Nadciśnienie płucne

Nadciśnienie płucne (ang. pulmonary hypertension – PH) jest pierwotnym zaburzeniem w systemie naczyń krwionośnych obiegu płucnego lub wtórnym do chorób serca, dróg oddechowych lub chorób ogólnoustrojowych. PH jest stanem podwyższonego ciśnienia w naczyniach płucnych. Możne je klasyfikować jako łagodne, średniego oraz ciężkiego...